ชูก้าร์เบบี้ของคุณทิม

หรือฝันจะเป็นจริง (2)

“ชุดนี้ขับผิวกับกับหุ่นของคุณมีนมากเลยนะ พี่ชอบ” เพราะเขาชมเปาะตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นว่าเธอใส่ชุดนี้และรองเท้าส้นสูงเดินออกมาด้านนอก

สถานที่ที่เขาพาเธอไปเป็นคลับวีไอพีหรู แค่ทางเข้าก็อลังการกว่าที่แชงกรีล่าไปโขในความคิดของมีนา ที่นี่ดูเอ็กซ์ลูซีพมากกว่าสถานบันเทิงที่เธอเคยไปมาทุกที่

และมีนากล้าพูดเลยว่าไม่มีที่ไหนที่เธอเคยไปกับผู้ชายคนเก่าๆที่จะให้ความรู้สึกว่าต้องรวยแบบโคตรๆ ถึงจะเข้าได้ขนาดนี้เธอคบกับผู้ชายมีเงินมีปัญญาส่งเสียให้กินอยู่สุขสบายมามาก แต่ไม่มีคนไหนที่ทำให้รู้สึกเหมือนอยู่กันคนละโลกแบบนี้เลยสักคน

“ทิโมธีครับ มาหาคุณพยัคฆ์กับคุณสิงหราช”

“คุณทิโมธีนะครับ เชิญทางนี้เลยครับ”

พอขึ้นไปนั่งที่ชั้นวีไอพีพนักงานที่รับรองอยู่ด้านหน้าก็พาทั้งเธอและเขาเดินเข้าไปตรงชุดโซฟาที่อยู่ตรงพื้นที่ซึ่งดูเหมือนจะเป็นจุดที่ดีที่สุด

คุณทิโมธีจูงมือพาหญิงสาวมานั่งที่โซฟาด้านหนึ่ง ตรงข้ามกันมีผู้ชายสองคนนั่งเคียงข้างกัน แม้ในแสงสลัวเธอยังพอมองเห็นว่าพวกเขาหน้าเหมือนกันมากจนแยกไม่ออก นอกจากนั้นยังจำได้อีกด้วยว่าเคยเห็นทั้งสองคนที่แชงกรีล่าอยู่บ่อยๆ

“นี่เพื่อนพี่ครับ คุณสิงห์คุณเสือ” ไม่ต้องให้เขาแนะนำมีนาก็รู้ว่าสองคนนี้เป็นใคร

ฝาแฝดคู่นี้ คุณสิงหราชแฝดพี่และคุณพยัคฆ์แฝดน้อง เป็นลูกค้าวีไอพีของแชงกรีล่าตั้งแต่ที่เธอยังไม่ได้เข้ามาทำงานด้วยซ้ำ คนพี่ว่าไม่ค่อยได้มาแต่คนน้องนี่เธอรู้จักดี เพราะเขาเป็นลูกค้าประจำ ชื่อเสียงเรียงนามนั้นผู้หญิงที่ทำงานที่นั่นรู้จักกันทุกคน

คุณสิงหราชน่ะเฉยๆแต่คุณพยัคฆ์นี่มาทีมีแต่คนนั่งลุ้นว่าจะโดนเลือกหรือไม่ เพราะเขาค่อนข้างสายเปย์ มือหนักจ่ายหนัก แถมถ้าได้มีโอกาสได้ไปด้วยครั้งหนึ่งแล้ว ถ้าทำให้ถูกใจก็มีสิทธิจะรับเลี้ยงได้ง่ายๆ

เรียกได้ว่าเด็กในสังกัดเยอะประหนึ่งปลาในบ่ออภัยธาน

แต่ส่วนตัวมีนาไม่เคยไปกับพวกเขาหรอกไม่ว่าจะเป็นแฝดพี่หรือแฝดน้อง เพราะทั้งสองคนชอบผู้หญิงผิวขาว ในขณะที่เธอนั้นแม้ไม่ได้ถึงขั้นคล้ำแต่ก็ยังเป็นผิวสองสี ขนาดดูแลสุดชีวิตแล้วก็ยังเป็นได้แค่สีน้ำผึ้งเท่านั้น

“สวัสดีค่ะ” มือสวยยกขึ้นไหว้ผู้ชายอายุมากกว่าตรงหน้าสองคนอย่างอ่อนหวาน

“สวัสดีครับ” คุณพยัคฆ์ที่ดูเคร่งขรึมมากกว่าเป็นคนแรกที่เอ่ยสวัสดีกลับ

“น้องชื่อคุณมีน”

“สวยขนาดนี้ มินาล่ะมึงถึงอวดพวกกูตลอด” คุณสิงหราชเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลอีกทั้งยังสวมแว่นกรอบสี่เหลี่ยมเอ่ยขึ้นพลางมองมาทางเพื่อนของตัวเองอย่างล้อๆก่อนจะหันไปสบตากับคุณเสือที่เป็นน้องชายของตัวเองแล้วหันกลับมาหาเธอ

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” เขาทั้งสองคนยกมือขึ้นรับไหว้ ทว่าเสียงนั้นก็ยังคงเป็นของเขา ด้านมีนาเมื่อเห็นว่าการตอบรับค่อนข้างดีขึ้นจึงยิ้มออก ผ่อนคลายความกังวลที่รู้สึกมาตลอดทางลงไปอีกระดับ

“เช่นกันค่ะ”

พอทักทายกันจนหอมปากหอมคอแล้ว ต่อจากนั้นพวกเขาทั้งสามคนก็คุยกันสรรพเพเหระ มีถามเรื่องทั่วไปบ้างว่าข้างนอกรถติดหรือไม่ หรือมีแพลนจะไปไหนกันต่อหลังจากนี้หรือเปล่า

คุณเสือนั้นเอาแต่นั่งยิ้ม จะมาแจมบ้างเล็กน้อยระหว่างบทสนทนา ส่วนคุณสิงห์นั้นดูเป็นคนเฮฮาเข้ากับคนง่าย ถามเธอว่าคุณทิมดื้อไหมเวลาอยู่ด้วยกัน เอาใจยากหรือเปล่า

ไม่มีคำถามส่วนตัวว่าเธอเรียนอะไร ทำงานที่ไหนหรือเจอกันได้ยังไง ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะพวกเขารู้จากคุณทิมมาก่อนแล้วว่าได้เธอมาจากแชงกรีล่า เพราะจากที่คุณสิงหราชพูดมาในตอนแรกมันก็ชัดเจนว่าพวกเขาพูดคุยเรื่องเธอกันมาก่อน

ถึงอย่างนั้น แม้จะเป็นความรู้สึกเชิง ‘รู้ๆ กันอยู่’ แต่การที่พวกเขาไม่ยกเอาเรื่องนี้ขึ้นมาพูด ก็ยังทำให้มีนารู้สึกสบายเนื้อสบายใจในการนั่งฟังบทสนทนาของพวกเขามากขึ้น

ทุกอย่างดำเนินไปแบบนั้นจนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปเกือบเที่ยงคืน จู่ๆ ผู้หญิงของคุณสิงห์คุณเสือก็มาที่โต๊ะสองคน พวกเธอนั่งลงคนละฝั่งโซฟา ขนาบข้างคุณแฝดเอาไว้อย่างสนิทสนม มองปราดเดียวก็รู้ว่าคงเป็นผู้หญิงทำงานอย่างเธอนี่แหละ

มีนายิ้มทักทายผู้หญิงของคุณแฝดพอเป็นพิธี ต่อจากนั้นบทสนทนาก็หยุดชะงักไป เพราะต่างคนต่างหันไปสนใจผู้หญิงหน้าตาสะสวยข้างกาย และแม้ว่าจะเป็นผู้หญิงทำงานทว่าแต่ละคนหากบอกว่าเป็นนางแบบเธอก็เชื่อ เพราะสวยมากจริงๆ

แถมยังขาวสวยหมวยอึ๋มตรงสเปคพวกคุณๆ ที่เธอเคยเห็นที่แชงกรีล่ามากเสียด้วย

ด้านคุณทิมที่ดูจะพึงพอใจกับการตอบรับของเพื่อนมาตั้งแต่ช่วงแรก พอเห็นว่าตอนนี้ความสนใจไม่ได้อยู่ที่บทสนทนาแล้วจึงได้กระชับแขนที่โอบไหล่ของเธอให้แน่นขึ้น ตอนนี้ดูเหมือนแต่ละคู่จะก้าวเข้าโลกส่วนตัวกันโดยสมบูรณ์

“จริงของคุณสิงห์คุณเสือมันนะครับ คืนนี้คุณมีนของพี่สวยมากจริงๆ” เขาโน้มใบหน้าเข้ามากระซิบขึ้นที่ข้างหู ด้านมีนาที่โดนป้อยอมามาก แม้จะรู้สึกดีแต่เธอหยุดหัวใจเอาไว้ตรงนั้น หยุดก่อนที่มันจะทำเรื่องโง่ๆ อย่างการหลงไหลได้ปลื้มอีก

หญิงสาวแอบสูดลมหายใจลึกสุดปอดและเตือนสติตัวเองอยู่เงียบๆพอเขาพูดจบจึงได้เงยหน้าขึ้นไปสบกับดวงตาคมอีกครั้ง

“แด๊ดดี๊คิดงั้นเหรอคะ” เธอถามเสียงหวาน ดวงตาสวยเป็นประกายวับวาวสะท้อนกับแสงไฟสลัวของไฟสีที่เคลื่อนไปมาเป็นระยะๆพอเขาพยักหน้ารับว่าพูดจริงก็โน้มใบหน้าสะสวยของตัวเองเข้าไปใกล้ชิด

“คืนนี้แด๊ดดี๊ก็หล่อมากเลยนะคะ หนูใจสั่นไปหมดเลยรู้ไหม” เธอกระซิบเสียงเบาและตั้งใจเป่าลมร้อนรินรดใบหูของเขา ก่อนจะผละออกมาช้อนตาออดอ้อนเช่นเดิม

นั่นทำให้ชายหนุ่มแลบเลียริมฝีปากอย่างกระหายขึ้นมา ภาพใบหน้าสวยเหยเกยามที่โดนกระแทกจนตัวโยกตัวคลอนพลันผุดขึ้นมาในหัว เสียงที่กระซิบเมื่อครู่มันฟังดูเหมือนเสียงตอนที่เธอครางเพราะเสียวจากการโดนกระทำไม่มีผิด

“ปากหวานจริงนะคนสวย”

“แน่ใจเหรอคะ ตอนนี้อาจจะไม่หวานเหมือนเมื่อที่แด๊ดดี๊ชิมไปเมื่อตอนเย็นแล้วก็ได้นะคะ” มีนาตอบพลางจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของเขา และทันทีที่เห็นประกายพราวระยับในดวงตาคมกริบ

หญิงสาวก็ได้รู้ว่าความสำเร็จขั้นแรกได้มาถึงแล้ว