ราวเสียงร้องห้ามจะดังแค่ในใจ เพราะไม่เห็นว่าเขาจะมีปฏิกิริยา ฝ่ามือเขายังคงทาบอยู่บนความเป็นหญิง คลึงเคล้นเนื้ออวบอูมหนักหน่วง จากนั้นก็เพิ่มด้วยการไสนิ้วไปตามกลีบดอกไม้ฉ่ำชุ่ม
“พี่คริสต์... อื้อ...”
ไม่มีทางใดที่หล่อนจะปัดป้องได้เลย เพราะใจหล่อนมันไม่รักดี และร่างกายก็ทรยศ
แค่นิ้วแข็งแรงไสขึ้นลงในจุดที่อ่อนไหวของกายสาว หล่อนก็แอ่นเร้า ส่ายร่อนสะโพกตามติดนิ้วในทันที
“อื้อ... พี่คริสต์... อ้า...”
“จ๋า...”
เสียงนุ่มๆ ขานตอบนั้นเป็นของผู้ชายที่ต่อปากต่อคำกับหล่อนที่งานแต่ง แต่เวลานี้เขากลับอ่อนโยน และนิ้วของเขาก็เอาอกเอาใจ
นิ้วร้อนสอดขยี้ถูไถที่ติ่งเสียว จนได้ยินเสียงฉ่ำแฉะสอดประสานกับจังหวะสอดใส่ อรรัมภารับรู้ถึงความรู้สึกใหม่ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน หรืออาจเคยเกิดแล้วเมื่อครั้งนั้นแต่หล่อนจำไม่ได้ เวลานี้ร่องสาวของหล่อนร้อนฉ่า มันตอดรัดตัวเองเร็วรี่เหมือนรอคอยสิ่งที่จะสอดแทรก รอคอ
