FİRUZE GÖKMEN
Sabah erkenden çalan alarmın sesiyle uyanmış ve duş alıp giyindikten sonra evden çıkmıştım.
Bugün ilk iş günümdü oldukça heyecanlıydım. İçim kıpır kıpırdı. Hiç bir yere sığmıyordum sanki.
Yıllarca hep bugünün hayalini kurmuştum. Ta küçücük bir kız çocuğu iken başlamıştı öğretmen olma sevdam.
Şimdi ise o hayallerim gerçekleşmiş öğretmen olmuştum. Öyle ki dünün üzerimde bıraktığı izlere bile gölge düşürmeyi başarmıştı bu mutluluğum.
Yüzümde solmak bilmeyen tebessümle arabama geçerek yola koyuldum. Bugünün benim için çok daha farklı ve güzel geçeceğine inanıyorum.
Radyodan açtığım şarkı ile yolu nasıl bitirmiştim farkına bile varamadım. Aracımı park edip çantamı alarak arabadan indim.
Okula girerek adımladım. Ayağımdaki topuklu ayakkabıların zeminin üzerinde çıkardığı
