BURHAN ALİ DİNÇER
Firuze...
Sevdiğim kadın...
Günlerdir uzaktan izliyordum Firuze'yi.
Yanına yaklaşamıyordum. Çünkü beni görmek isteyeceğini sanmıyordum.
Olsun uzaktan da olsa görüyordum ya onu, yanı başımda karşımdaki evde olduğunu biliyordum ya o yetiyordu şimdilik bana.
Aylar süren bir görevden sonra dönmüştüm evime. Ben geldikten bir hafta sonra gelmişti firuze.
Gelişini camın arkasından perdenin ardında izlemiştim.
Çok güzeldi. Bakışı, gülüşü, gözleri... her şeyi ile yüreğimi hoplatıyordu.
Görevden döndüğüm zamanlarda önce Ankara'ya Firuze'yi görmeye gider uzaktan seyreder dururdum sevdiğim kadını.
Mutluydu orada. Zira ben ne yakınında ne de yamacındaydım.
O beni fark etmese de buralardan gittiği günden beri her zaman onu izlerdim uzaktan uzaktan.
İzin günlerim, görev
