มีทรัพย์มากหากแต่ไม่รู้จักทำให้งอกเงย สักวันย่อมหมดไป
หลินอวี้เจินตระหนักถึงข้อนี้แล้วก็ถอนหายใจอีกครั้งครา
“ขอถามพ่อบ้านหานตงสักเรื่องเถิด” นางตัดสินใจเอ่ยปากออกไป “ท่านลุงมีใครในใจหรือไม่”
“คุณหนูถามเช่นนี้หมายความว่าอย่างไรขอรับ” พ่อบ้านหานตงออกจะประหลาดใจกับคำถามนี้นัก
“โดยส่วนใหญ่ บุรุษจะสร้างเนื้อสร้างตัวก็เพื่อครอบครัวหรือคนรัก แต่หลังจากภรรยาของท่านลุงใหญ่ตายจากก็สิบกว่าปีแล้ว ไม่เห็นวี่แววจะแต่งงานใหม่ แต่ท่านลุงใหญ่กลับทุ่มเทแรงกายและใจให้กับการสร้างกิจการของตน ซ้ำยังแทบไม่กลับบ้านที่จู้หยาง ปล่อยท่านลุงรองเก็บเกี่ยวผลประโยชน์แทบหมดสิ้น ข้าอดคิดไม่ได้ว่าแท้จริงแล้วท่านลุงใหญ่อาจมีใครในใจที่ไม่อาจเอื้อมอยู่ที่ตันหยางนี้ก็เป็นได้”
“เรื่องนั้น...บ่าวเองก็ไม่แน่ใจนัก” เอ่ยจบตามด้วยเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วล้วงมือไปหยิบกุญแจวางลงบนโต๊ะหน้าหญิงสาว “นี่เป็นกุญแจห้องคลัง
