บทที่ 13
ข้าทั้งสามติดค้างเจ้าแล้ว
ป้ายหยก!
ทางด้านองค์ชายสองเมื่อได้ยินคำตอบจากฟ่านลู่เสียน ก็ถึงกับนิ่งอึ้งไปหลายอึดใจ เด็กสาวแม้จะโตมากแล้วแต่ก็ยังไม่ถึงวัยปักปิ่น นอกจากนางจะไม่แสดงอาการกรีดร้องที่เห็นคนถูกฆ่ากว่าห้าสิบชีวิต นางยังหาญกล้าที่จะไปค้นศพคนตายเพื่อนำเหล้ามารักษาบาดแผลให้พวกเขาอีกด้วย
นางไม่เพียงแต่เป็นเด็กที่น่าสนใจ แต่นางเป็นเด็กที่ทำให้เขาไม่อาจเบือนสายตาออกจากดวงตากลมโตสุกสกาวนั้นได้เลยแม้เสี้ยวลมหายใจ และดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่เขาที่สนใจนาง เจ้าสามและเสด็จอาก็ล้วนสนใจเด็กสาวคนนี้เช่นกัน แต่จะสนใจด้านใดและอย่างไรก็ไม่อาจหยั่งรู้ได้
“ท่านจอมยุทธ์มีบาดแผลแค่ที่ขาใช่หรือไม่เจ้าคะ”
องค์ชายสองจ้าวหมิงเจ๋อหลุดออกจากภวังค์ความคิดก่อนจะพยักหน้าน้อยๆ มองต้นขาที่มีแผลคมกระบี่พาดยาวของตนเอง
“ขออุปกรณ์ทำแผลให้ข้าก็พอ ข้าพอจะทำแผลเองได้”
“นี่เจ้าค่ะ เช่นนั้นข้าจะไปดูอาการบาดเจ
