"ลลิลอยู่ไหนครับป้า"
ผมเอ่ยถามแม่บ้านที่ตอนนี้กำลังทำความสะอาดอยู่ตรงห้องรับแขก คือตั้งแต่ตื่นเช้ามาก็ไม่เห็นแล้วไม่รู้ว่าแอบไปซนอยู่ที่ไหน ผมกับลลิลก็ยังเหมือนเดิมครับยังคงให้ผมทำได้มากสุดแค่กอดหรือจูบ บอกผมแค่ยังไม่พร้อม ซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่ถ้ามันเกินไปเป็นเดือนผมบอกเลยนะว่าผมจะไม่ทนอีกแล้ว ผมก็ผู้ชายคนหนึ่งผมก็คนมีความรู้สึก นอนด้วยกันทุกวันนี้ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้สึกอะไรนะ
"ออกไปดูต้นไม้ตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ ท่าทางจะรักมาก "
ผมยิ้มออกมาทันทีตั้งแต่ให้ปลูกต้นไม้นี่รู้สึกว่าจะชอบมากเป็นพิเศษแล้วก็ดูแลดีมากๆเลยด้วย ไม่รู้ว่าชอบจริงๆหรือว่ากลัวแพ้ผมกันแน่
ผมเดินออกมาด้านนอกก็เจอกับลลิลกำลังนั่งคุกเข่ารดน้ำต้นไม้อยู่ ผมยืนมองเธอแล้วเผลอยิ้มออกมา แต่ว่ามันหลายนาทีแล้วนะ ทำไมยังไม่หยุดรดน้ำอีก ผมเดินเข้าไปใกล้ๆเธอก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงสัย
"ทำไมรดน้ำต้นไม้เยอะขนาดนั้นอ่ะ"
ลลิลหันมามองหน้าผม
