[เซตวังวน2] วังวนร้ายซ่อนรัก

[6] หลาบจำ Nc+++

มือหนาวางลงตรงรอยแหวกด้านหน้าของเสื้อ แล้วกระชากมันออกคราวเดียวจนมันหลุดติดมือเขาไป ทั้งบนและร่างแทบจะเปลือยไปหมดเพราะชุดมันต่อกัน เหลือเพียงซิลิโคนสีเนื้อกับบิกินีสีดำตัวจิ๋วเท่านั้น คนที่ยังไม่ทันได้สร่างเมาก็ตกใจทั้งยังโกรธ ยกมือขึ้นปกปิดของสงวนที่ออกมาโชว์ด้านนอกเอาไว้ ไม่รู้ว่าจะปิดข้างบนหรือข้างล่างก่อนดี

"อาย?"

"พี่ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับน้ำนะ!" น้ำกระชากเสียงใส่ เขาเป็นบ้าอะไร มายุ่งกับเธอทำไม

"ไอ้สามตัวนั้นงั้นเหรอที่มีสิทธิ์ยุ่ง"

"แล้วพี่มายุ่งอะไรด้วย นี่มันตัวของน้ำ น้ำจะให้สิทธิ์ใครมันก็เรื่องของน้ำ พี่ไม่เกี่ยว!"

ดินก็พยักหน้ารับช้าๆ อย่างเข้าใจ ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา "เผอิญว่าไอ้ไฟมันให้ฉันตามเธอมาน่ะสิ เพราะมันรู้ไงว่าน้องสาวมันร่านขนาดไหน"

น้ำประมวลผมตามที่เขาบอก พี่ชายเธอน่ะเหรอบอกเขาตามเธอมา "แต่น้ำจะร่านก็เรื่องของน้ำสิ ไม่ได้ไปร่านใส่พี่สักหน่อย"

"น้ำ!" ดินเรียกชื่อหญิงสาวอย่างเหลืออด ไม่เคยเจอใครทำตัวไร้ค่าอย่างนี้มาก่อน ทั้งที่เขาเกลียดพฤติกรรมแบบนี้ แต่ยังต้องมาดูแล ถ้าไม่ใช่ว่าเพื่อนขอ จ้างให้เขาก็ไม่มาแตะ

"คะ เรียกชื่อน้ำทำไม" หญิงสาวเชิดหน้าใส่ ถามเขากลับอย่างไม่กลัว

ทำเอาดินยิ่งเกลียดเด็กท้าทายเข้าไปใหญ่ ทำไมไม่ยอมเข้าใจว่าที่ทำน่ะมันไม่ถูกต้อง มันอันตราย ทำตัวเหมือนเด็กใจแตกเข้าไปทุกวัน

"จะหยุดได้หรือยังไอ้นิสัยพวกนี้!" ดินระเบิดออกมากับคนที่ทำตัวเหมือนเด็กไม่ยอมโตสักที

"ไม่! พี่มันก็แค่เพื่อนของพี่ชาย ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาห้าม" เธอจะทำอะไรก็เรื่องของเธอ!

"แล้วถ้าเป็นมากกว่านั้นล่ะ ฉันทำได้มากกว่าห้ามมั้ย!"

น้ำอ้าปากค้าง รู้สึกขนลุกแปลกๆ เมื่อน้ำเสียงอีกฝ่ายจริงจัง ไม่คิดว่าเขาจะเอ่ยกับเธอแบบนี้ทั้งที่เขาเป็นเพื่อนพี่

"ว่าไง คนปากเก่งเมื่อกี้เงียบทำไม" ดินแสยะยิ้ม

น้ำกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ทำไมเธอจะไม่เข้าใจประโยคพวกนี้ แต่เขาไม่ได้พิศวาสเธอเขาไม่มีทางแตะต้องเธอหรอก

เขาเกลียดเธอจะตาย ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่ดินทำให้เธอเห็นแล้วว่าเขาเกลียดเธอมากแค่ไหน และคำพูดประจำที่คอยใช้ถากถาง แทบจะเรียกว่าเธอว่าร่านแทนชื่อของเธอ

"ถ้าให้ตอบแล้วเงียบ เวลาให้ครางห้ามพูดนะ"

"พี่ดิน!" น้ำทำตาโต แต่ไม่ทันแล้ว คนตัวสูงเขากำลังถอดเข็มขัดที่หัวกางเกงออก ตามด้วยเสื้อผ้าทีละตัวทีละตัวจนหมด และชิ้นสุดท้ายกำลังรูดออกจากลำขาแกร่งคือกางเกงในของเขา

น้ำมองท่อนเอ็นลำใหญ่ตั้งผงาด มันกำลังชี้หน้าเธอ อยู่ๆ ก็รู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

หญิงสาวค่อยๆ งอตัวเข้าหากัน แต่เป็นดินที่เร็วกว่ากระชากขาเธอลงไปปลายเตียงแล้วรีบขึ้นคร่อม

"ไม่นะพี่ดิน!" น้ำดีดดิ้น

"อ๊ะ..!" ปราการอีกสองชิ้นบนตัวของหญิงสาวก็หลุดออกไปด้วยน้ำมือของเขาอย่างจงใจ จนตอนนี้สาวน้อยตรงหน้าเปลือยไปทั้งตัว ผิวขาวนวลเนียนดูนิ่มมือ สัดส่วนที่ทำเอาใครเห็นก็ต้องตบะแตก สามสิบแปดยี่สิบสี่สามสิบหก ดินจะขย้ำให้แหลกคามือไปเลย

"พะ..พี่ดิน น้ำเป็นน้องพี่ไฟนะ" น้ำรีบเตือนสติเขา จะดุด่าว่าอย่างไรเธอก็ได้ แต่จะมาทำแบบนี้กับเธอไม่ได้!

"อืม แล้วไง" ดินตอบชิลๆ

"พี่ดิน! พี่จะทำแบบนี้ไม่ได้นะ" เธอรีบห้ามเมื่อเขาเริ่มแยกเรียวขาขาวของเธอออกจากกัน หญิงสาวพยายามที่จะปกปิดของสงวนตรงนั้น แต่ไม่สามารถบดบังความงามไปจากเขาได้หมด

กลับกันคือดินรู้สึกพอใจร่องสวาท ไม่คิดว่าจะยังคงปิดสนิทอยู่ แบบนี้ค่อยน่าสนุกหน่อย

"พี่ดิน ไม่นะคะ พี่เกลียดน้ำ จะมาทำแบบนี้กับน้ำทำไม" หญิงสาวพยายามพูดเสียงอ่อนกับเขาเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นใจ เมื่อเห็นเขาสาวท่อนเอ็นขนาดใหญ่ใส่เธอก็รู้สึกกลัว ตัวเธอเล็กนิดเดียว เขาแค่จะแกล้งเธอใช่มั้ยบอกที

"เอากันแค่ร่างกาย ความรู้สึกไม่เห็นต้องแคร์ เอาๆ ให้มันเสร็จ ให้เด็กร่านแถวนี้มันหลาบจำก็พอ ว่าไอ้ที่ทำน่ะมันจะส่งผลให้เป็นยังไง"

ว่าจบหัวเห็ดปลายหยักสีแดงก่ำขนาดใหญ่ก็ถูไถไปกับร่องรักสีชมพูจนถึงติ่งสวาท ส่วนคนใต้ร่างไม่สามารถห้ามเขาได้เลย มันอ่อนระทวย เขาทำอะไรก็ไม่รู้ ทั้งเมาทั้งจะหมดแรง มันรู้สึกเสียวๆ แต่เธอกลัว และเขาเป็นเพื่อนของพี่ชาย เธอจะมองหน้าพี่ไฟยังไงดี

"อื้ออออ" หญิงสาวเบ้หน้าทันทีเมื่อเขายัดมันเข้ามา แค่จดจ่อหัวเพียงอย่างเดียวแต่คนตัวเล็กน้ำตาเล็ดแล้ว

"น้ำเจ็บ" น้ำทำสีหน้าเหยเก

"นี่แค่ซ้อม" ว่าจบดินก็กระแทกเข้าไปอีกที คราวนี้ส่วนหัวเข้าไปได้แล้วจนร่างเล็กดีดดิ้น

"น้ำเจ็บ!! เอาออกไป ฮือๆ" เจ็บจริงๆ เหมือนมันจะแตกสลาย เธอพยายามที่จะดันหน้าท้องของเขาออก

"ทนหน่อยคนสวย อีกยก"

ปึก!!!

"กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!"

"อื้ม!!!.." ดินครางเสียงทุ้ม ทั้งเจ็บทั้งเสียว แน่นมากจนขยับไม่ไหว

"พี่ดินน้ำเจ็บ ฮือๆๆๆ เอาออกไป!" ตุบๆๆๆ ร่างเล็กเธอสะอื้นไห้ คราวนี้เธอเหวี่ยงกำปั้นทุบตีคนที่ทำเธอเจ็บ เขาใจร้ายมาก เกลียดเธอทำไมไม่อยู่ห่างๆ กัน ทำไมไม่ต่างคนต่างอยู่มายุ่งกับเธอทำไม

"น้ำเกลียดพี่ ฮือๆๆ" ตุบๆๆๆ

"น้ำ หยุด!" เขารวบมือเรียวเล็กอย่างหงุดหงิดเพราะเขากำลังเจ็บที่ลูกชาย ก้มหน้าลงไปประชิดกับใบหน้าหวานใกล้ๆ ระหว่างรอให้ร่างกายได้ปรับตัว ยกมือขึ้นเกลี่ยหยาดน้ำตาให้สาวน้อยไปพลางๆเพราะไม่ประสงค์อยากเห็นแบบนี้

"ปล่อยน้ำ อย่ามาแตะ น้ำเกลียดพี่" กระชากเสียงใส่เขาอย่างโกรธเคือง

เขารู้ เพราะเขาชอบตำหนิน้ำมาตลอด ไม่ผิดหากเธอจะเกลียด

แต่ตอนนี้ลูกชายเขาพร้อมแล้ว และมันต้องได้ไปต่อ ไม่สนทั้งนั้นว่ามันมีกำแพงอะไรกั้น

เอวสอบเริ่มขยับเข้าออกเมื่อเริ่มปรับตัวได้ ดินเริ่มจังหวะเนิบนาบนุ่มนวลพลางกัดฟันทน ความเจ็บปวดและความเสียวปะปนจนแทบแตก รัดแน่นจริงๆ

พับ! พับ!

"เจ็บ!" น้ำเบ้หน้า

"เดี๋ยวก็ชิน" เขาขยับเน้นๆ และเริ่มถี่ขึ้น คนตัวเล็กก็ได้แต่เบ้หน้าเพราะเธอแสบ มันปวดระบมไปหมดแล้ว

"ไม่ ออกไป น้ำเจ็บ น้ำเกลียดพี่ ฮึก!"

"อืม.." ตอนนี้อารมณ์เขามาเต็ม มันต้องการจะปลดปล่อย และไม่ต้องการฟังเสียงคนที่บอกว่าเกลียดเขา ดินจับใบหน้าเรียวให้เงยขึ้นรับจูบ ดูดดึงเธออย่างเอาเป็นเอาตายจนน้ำหายใจแทบไม่ทัน

หญิงสาวพยายามที่จะกัดลิ้นของเขา แต่ดินน่ะเหรอจะยอม กัดลิ้นบางๆ ของสาวน้อยสวนกลับตักเตือนว่าไม่ควรทำให้เขาเจ็บตัว

"น้ำเจ็บ!"

"สมน้ำหน้า" ว่าแล้วเขาก็ขยับเอวสอบจังหวะสุดท้ายเมื่อมองเห็นสวรรค์รำไร ก้มลงดูดดึงหัวนมที่เขายังไม่ได้สัมผัสตวัดเลีย พร้อมเอวสอบหนักหน่วงรุนแรง และน้ำรักสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยเข้าไปในกายสาว

"อื้ม!!!"

ร่างสูงหายใจเหนื่อยหอบ พลางมองใบหน้าของคนที่เธอหันไปอีกทาง น้ำไร้เสียงสะอื้น แต่ยังคงร้องไห้อยู่ เขามองลงไปยังจุดเชื่อมต่อแล้วรีดน้ำรักให้หมดอีกที จากนั้นก็ค่อยๆ ผละตัวเองขึ้น มองน้ำสีขาวขุ่นและน้ำเลือดที่ไหลย้อนผสมปนเปกันออกมา รวมทั้งมันติดเต็มที่ลูกชายของเขาด้วย

ร่างสูงเอื้อมมือไปหยิบทิชชูตรงปลายเตียงมาเช็ดของตัวเองออกแล้วโยนลงถังขยะไป

เอื้อมมือไปหยิบอันใหม่หวังจะทำความสะอาดให้คนตัวเล็กอีกที แต่น้ำรีบหุบขาเรียวเข้าไว้

ความเร็วมันทำให้เธอเจ็บและเบ้หน้าออกมาจนดินเผลอแสยะยิ้ม

"สมน้ำหน้า"

"พี่ดิน!" นี่เขาทำเธอเจ็บนะ

"ลุกขึ้นไปแต่งตัวพี่จะพากลับบ้าน" ดินบอกหญิงสาวในขณะที่หยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่กลับเหมือนกัน แต่ของอีกฝ่ายนั้นมันฉีกขาด ขาดก็เพราะฝีมือเขานั่นไง น้ำมองเขาเหมือนเกลียดกันมาทั้งชาติ "ลืมไป งั้นก็ใส่ชุดคลุมอาบน้ำกลับ"

"ไม่!" แบบนี้ใครๆ ก็ได้มองเธอไม่ดีน่ะสิ

"หรือจะเดินตัวเปลือยออกไปเลือกเอา"

"พี่อย่ามายุ่งได้มั้ย เสร็จแล้วก็ไปสิ" น้ำปาดน้ำตาออก เธอจะไปยังไงมันก็เรื่องของเธอ

"แล้วจะกลับยังไง ไอ้ไฟมันให้พี่มาดูแล"

"ดูแลหรือรังแกเอาให้ดี น้ำเชื่อว่าพี่ไฟไม่ได้บอกให้พี่ทำแบบนี้แน่" น้ำบอกอย่างโกรธแค้น

ดินยกยิ้มมุมปากเพียงนิด ก่อนจะเดินมาคร่อมตัวสาวน้อยไว้อีกที กระซิบข้างหูเบาๆ

"ออกไป!" น้ำพยายามดันตัวของอีกฝ่ายออกแต่เขาไม่สะทกสะท้าน

"ไอ้ไฟมันบอกแค่ว่า ทำยังไงก็ได้ให้น้ำเข็ดหลาบ ให้หายร่านสักที แล้วแบบนี้ น้ำคิดว่าพี่ทำได้แค่ไหนกัน" ก่อนผละออกกดจูบเบาๆลงข้างแก้มนุ่ม กระตุกยิ้มร้ายที่มุมปาก