[เซตวังวน2] วังวนร้ายซ่อนรัก

[7] พิสูจน์แล้ว

@บ้านน้ำ

คนตัวเล็กกลับมาบ้านในเวลาตีสามของวัน น้ำค่อยๆ ก้าวเท้าเดินช้าๆ เพื่อจะขึ้นไปยังด้านบน หลังจากที่คนใจร้ายเขามาส่งแค่หน้ารั้วบ้าน ย้ำว่าแค่หน้ารั้วบ้าน! แล้วเธอก็ต้องเดินหอบสังขารเข้ามาอีกที

ด้วยความยากลำบาก ผ่านไปเกือบยี่สิบนาทีน้ำถึงพาตัวเองขึ้นมาอยู่บนห้องได้ พอพ้นประตูห้องเข้าไปสาวน้อยรีบถอดชุดคลุมนั้นออกแล้วเหวี่ยงมันทิ้งลงพื้นอย่างแรง เมื่อไม่มีทางเลือก เธอจำเป็นต้องใส่กลับมา แล้วก็เพิ่งรู้ว่าสถานที่ที่ถูกพาไปมันเป็นโรงแรม เจ็บใจจริงๆ ทำเอาหญิงสาวสร่างเมาไปเลย

ร่างบางรีบเดินเข้าห้องน้ำไปทั้งร่างเปลือยเปล่า รีบเข้าไปอาบน้ำจะได้รีบกลับมานอน ตามันจะปิดลงไปทุกทีแล้ว ง่วงก็ง่วง เพลียก็เพลีย แถมยังต้องมาเจ็บตัวฟรีๆ แล้วยังมาเสียตัวให้กับคนที่เขาเกลียดเธอและเธอยังไม่ชอบขี้หน้าเขาอีก

พรหมลิขิตเล่นบ้าอะไรกัน ให้เจอกันบ่อยครั้งไม่พอยังให้เธอมาร่วมรัก ไม่สิ อย่าเรียกว่าร่วมรักเลยเธอกับเขา เวรกรรมอะไรก็ไม่รู้

มือเรียวปิดประตูห้องน้ำลงพร้อมกับร่างเล็กที่พาตัวเองมายืนอยู่หน้ากระจก เธอมองรอยคิสมาร์กที่เขาทิ้งไว้แดงๆ เหนือหน้าอกทั้งสองข้าง คนบ้า! นอกจากสัมผัสยังมาทิ้งรอย เธอไม่ชอบจริงๆ

ว่าแล้วน้ำก็รีบสลัดความหงุดหงิดนั้นทิ้งแล้วเดินไปอาบน้ำ เสร็จแล้วก็เดินออกมาล้มตัวลงบนเตียงนอนทั้งที่ร่างเปลือยอย่างนั้นเลย มันไม่ไหวจริงๆ ตาจะปิดลงทุกที

พอหลังจากส่งคนตัวเล็กเสร็จดินก็กลับมาบ้านเหมือนกัน ในเวลาตีสามของคืนนั้นเขายังนั่งจิบเบียร์เงียบๆ ตรงระเบียงนอกห้องนอน ภายใต้บรรยากาศเย็นๆ ถูกปกคลุมไปด้วยความมืด คนมันทำงานกลางคืนในร้านเหล้า ให้ตาตื่นทั้งคืนยังสบาย

และความคิดที่มันลอยเข้ามาก็มีแค่เหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาสดๆ ร้อนๆ ยอมรับว่าไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะทำเรื่องแบบนี้ เขาแค่ปล่อยตัวตามอารมณ์เกินไป ตามจริง เขาแค่กะจะขู่ไม่ได้คิดว่าจะทำจริง แต่เห็นสีหน้าเย่อหยิ่งแล้วมันอดไม่ไหว แล้วผิวขาวๆ นั่นไง กลิ่นตัวหอมๆ อาจเพราะเขาไม่เคยได้อยู่ใกล้น้ำเหมือนน้องชายของเขาสักที เขาเลยไม่เคยมีความรู้สึกสัมผัสแบบนี้

และนอกจากไอ้ลมก็คงมีอีกหลายคนเลยสิที่คงได้กลิ่นหอมจากตัวเธอ มิน่าล่ะ ถึงไม่มีใครเคยผลักออก มีแต่ขยับเข้าหา เสน่ห์เหลือร้ายมันเป็นแบบนี้นี่เอง

ไม่อยากจะคิดหากว่าเขาไม่ตัดสินใจตามเธอไปจริงๆ ป่านนี้คงแหลกสลายไปหมดแล้วมั้งร่างกายขาวๆ พอคิดถึงหน้าไอ้สามตัวนั้นยังโมโหไม่หายเลย

พวกมันก็พากันเมาเยอะเหมือนกันไงถึงได้จัดการง่าย ฟาดลงต้นคอคนละทีก็จบแล้ว ก็ให้คนมาลากตัวออกไป นึกหงุดหงิดก็แต่คนตัวเล็ก ทำตัวโคตรง่ายจริงๆ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูห้องนอนของดินดังขึ้นทำเอาเจ้าของห้องออกจากภวังค์ความคิดแล้วหันกลับไปมอง ใครมาเคาะประตูห้องเขาตอนตีสามเวลาหลับนอนแบบนี้

ดินลุกเดินไปดู มีธุระอะไรถึงมารบกวนเขาตอนดึก

แอรด..

'ไอ้ลม'

"ทำไร" ลมทำท่าทางสอดส่องสายตามองในห้องของพี่ชายก็เห็นว่ามีขวดเบียร์ตั้งอยู่บนโต๊ะนอกระเบียง มีแก้ววางอยู่ด้วยใบหนึ่ง เวลาตีสามทำไมพี่ชายไม่นอน

"เพิ่งกลับมาจากร้านเหรอ" ลมถามต่อ

"อืม มึงแล้วไปไหนมา" เขาก็แปลกใจแฝดผู้น้องเหมือนกัน ทำไมถึงมาเคาะห้องเอาป่านนี้ และลมยังอยู่ในชุดทำงานเหมือนเดิม

"ขอเข้าไปหน่อยสิ เพิ่งกลับมาจากบริษัท" ว่าแล้วลมก็เดินเข้าไปในห้องของพี่ชาย แล้วเดินผ่านเตียงนอนไปยังด้านนอก ดึงเก้าอี้มาตัวหนึ่งแล้วนั่งลง หยิบเอาแก้วที่พี่ชายใช้ดื่มรินเบียร์ลงแก้วแล้วกินต่อ จากคนเมื่อยล้ากลายเป็นสดชื่นขึ้นมาทันที

"ทำไมกลับมาตอนนี้" ดินถามต่อด้วยความสงสัย จะนอนที่นั่นก็ไม่นอน จะกลับก็ไม่กลับมาเลย มีอะไรกัน

"แม่บ้านคนใหม่"

"ใคร? หมายถึง"

"ยังไม่รู้? แม่เพิ่งจ้างมาวันนี้ สาวสวย" เขาเพิ่งเห็นเมื่อเช้าก่อนออกไปทำงานแต่ไม่ได้ใส่ใจ

"แล้วไง" ดินยังไม่เข้าใจที่น้องชายพูดอยู่ดี

"ไอ้ศักดิ์มันได้ยินแม่คุยโทรศัพท์ไงตอนเย็น เลยโทรไปบอก ว่าจะเอามาทำเมียให้กู"

"ฮะ"

"อืม แล้วไม่แน่ว่า ตอนนี้วางแผนเอาไปนอนรอกูในห้องหรือเปล่าก็ไม่รู้ หวาดเสียวกูเลยมานี่ งั้นคืนนี้กูขอนอนห้องมึงนะ ถ้าที่นั่นมีชุดสำรองอย่าหวังว่ากูจะมา"

"หึหึ แล้วแม่คิดยังไงถึงจะได้หาเมียให้มึง" ดินแซว

"ไม่รู้สิ ไปรู้ไปเห็นอะไรมาก็ไม่รู้ หรือว่ากูจะบอกว่าคบกับน้องไอ้ไฟอยู่วะ แม่ถึงจะได้ล้มเลิกแผนการนี้"

".."

"คิดช่วยกูหน่อยสิ ปกติน้ำก็มาค้างกับกูบ่อย กูสามารถเอาเป็นข้ออ้างได้มั้ยวะ"

"..ไม่รู้สิ แล้วแต่มึง"

"อืมๆ ขอกินหมดนะ ถ้ามึงง่วงก็ไปนอนก่อนเลย" เขาก็จะต่อจนเช้าถึงจะไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็จะเข้าบริษัทเลยเหมือนกัน ไม่อยากอยู่บ้านนานๆ เพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่เขาคิดจะทำ แต่ไม่เคยเอาใครเข้ามาจริงจังเป็นตัวเป็นตนทั้งอย่างนี้ เขาเลยต้องระวังตัว

แต่ดินก็ไม่นอนหรอก เขาเดินไปหยิบเอาแก้วใบใหม่ออกมาพร้อมเบียร์อีกสามขวดในตู้เย็น สองพี่น้องก็พากันนั่งกินลมชมวิวตอนดึก แลกเปลี่ยนเรื่องราวในแต่ละวันกันไปเพราะเวลาเจอกันไม่มากเหมือนเดิม ลมนั่นแหละที่งานรัดตัวเพราะเป็นนักธุรกิจ จะไม่ค่อยชิลอย่างเขาและไฟ

เพราะความชอบส่วนตัวนี่ไง และธุรกิจของทางบ้าน ลมก็เข้าไปสานต่อบริษัทของพ่อหลังจากเรียนจบ เพราะคนแก่เตรียมจะวางมือแล้ว

"แล้วที่ร้านเป็นไง" ลมถามดิน เพราะเขาไม่ได้เข้าไปนานแล้วเหมือนกัน

"ปกติ แต่คนเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ ว่าจะขยายสถานที่ แต่รออะไรลงตัวก่อน"

"อืม"

"แล้วที่บริษัทล่ะ" ดินถามน้องชายกลับ

"เรื่อยๆ เหมือนกัน ช่วงนี้งานไม่ค่อยมีอะไรน่าห่วง"

"เก่งนะเนี่ย" เขาชมน้องชาย ถึงพวกเขาจะเป็นฝาแฝดหน้าเหมือนกัน เรียนบริหารเหมือนกัน แต่นิสัยและความชอบลึกๆต่างกันสุดขั้ว

ดินชอบดนตรีและอิสระจึงเปิดร้านเหล้า ส่วนลมนั้นชอบพวกตัวเลขคิดคำนวณและการวางแผน ส่วนพ่อและแม่พวกเขาชิลๆ ลูกชอบอะไรก็สนับสนุน

แต่มีอย่างหนึ่งที่ลมกังวลก็คือเรื่องผู้หญิง ทำไมถึงไม่ไปบังคับพี่ชายเขานู่น ลมเป็นน้องนะ จะให้มีเมียก่อนพี่ได้ไง

"เอ่อนี่ แล้วทำไมแม่ถึงจะหาเมียให้มึงจริงจังแล้วล่ะ" ดินยังคงคาใจ ทั้งที่กับเขา เขาไม่เคยได้รับความรู้สึกนั้น

"ไม่รู้ว่ะ ขนาดกูทำตัวไม่สุงสิง ไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนนะ จะมีก็แต่น้องไอ้ไฟ ถ้าจับคู่กูกับน้ำกูจะไม่แปลกใจเลย"

"มึงมองว่ามันแปลก?" ดินถาม

"อืม เหมือนไม่อยากให้กูคบกับน้ำ"

"แล้วมึงรักเธอ"

"รัก ก็นั่นน้องสาวเพื่อน กูอยู่คลุกคลีกับน้ำมาหลายปี กูก็ผูกพันเป็นธรรมดา แต่งงแม่มากกว่าว่ะ ไม่รู้คิดอะไรอยู่"

"ยังไม่ถูกใจมั้ง หรือไม่ ก็คงคิดว่ายัยนั่นมีแฟนอยู่แล้ว" เพราะเวลามาที่นี่ก็ชอบอวดแม่เขาบ่อยๆ ว่าแฟนโทรมา หรือว่าแม่เขาอาจเกรงว่าน้องชายจะเผลอไปทำแฟนคนอื่นท้อง เลยต้องรีบป้องกัน แล้วหาทางเอาน้องชายของเขานั้นออกจากน้ำก็เป็นได้

แต่แล้วน้องชาย รักยัยเด็กนั่นแบบไหน รักแบบน้องสาวเพื่อน หรือเชิงชู้สาวจริงๆ ตลอดเวลาเขารับรู้ว่าน้ำมานอนค้างกับน้องชายจริง แต่เขาก็พิสูจน์มาแล้วว่าเธอยังซิงสำหรับเขา แสดงว่าน้องชายเขาคงไม่ได้รักเธอแบบนั้นสินะ