[1] ถูกบอกเลิก
791 Words
วังวนร้ายซ่อนรัก [1] ถูกบอกเลิก
"ฮันนี่" เสียงเล็กเจื้อยแจ้วเมื่อรอสายแฟนหนุ่มต่างแดนมาแล้วราวสิบนาที กำลังจะถอดใจเมื่อกี้ แต่อีกฝ่ายกลับโทรมาก่อน แล้วแบบนี้จะไม่ให้เธอดีใจได้ยังไงล่ะ อย่างนี้ก็กล้าเอาไปอวดพี่ชายต่อได้แล้วมั้ยว่าอเล็กซ์น่ะติดต่อมาแล้ว
เขาแค่ยุ่ง ไม่ใช่ว่าเขาจะทิ้งเธอไปไหนสักหน่อย แล้วก็ไม่ใช่ว่าเขาไปแอบมีใครด้วยถึงไม่มีเวลาให้เธอ ก็เขามันงานยุ่ง คนเป็นแฟนกันหากไม่เข้าใจกันใครล่ะจะไปทนคบได้
(น้ำ) อเล็กซ์เรียกแฟนสาวเสียงเบา
"ข๋าาา.." แล้วน้ำก็ตอบตามสไตล์ของเธอ เธอเล่นกับแฟนหนุ่มแบบนี้เป็นประจำจนชินแล้ว
(ไอคงไม่ได้ไปหาอีกแล้วนะ)
".."
(ขอโทษ..)
"ทะ..ทำไม" คนที่มีน้ำเสียงสดใสเมื่อกี้หายไปแล้ว เธอรู้สึกชาไปทั้งตัว หัวใจเต้นเร็วอย่างบอกไม่ถูก ขอบตาเริ่มร้อนผ่าว เขา..กำลังจะพูดอะไร
(ไอมีแฟนใหม่แล้ว)
"ฮะ..วะ..ว่าไงนะ ตอนไหน" คุยกันกับเธอเกือบทุกวันเอาเวลาตอนไหนไปมีใหม่แฟนกัน
(ตอนที่ไอคิดว่าเราอยู่ไกลกันมากเกินไป ไอคิดว่าระยะทางมันสำคัญนะ แล้วมาเชลก็ดีกับไอมากๆ เลย อีกอย่าง ไอกับยูเราเพิ่งเจอกันได้ไม่กี่ครั้ง ไอคิดว่าบอกยูตอนนี้น่าจะทัน ยูคงยังไม่ทันเศร้า เรายังไม่ลึกซึ้ง..)
"งั้นเหรอ หึ ไปตายซะไอ้เฮงซวย!" เพล้ง!
น้ำโยนมือถือตัวเองอัดไปกับผนังอย่างแรงจนมันแตกกระจัดกระจายลงบนพื้น
นี่หรือไง ผู้ชายที่เธออดทนรอเขามาตลอดเกือบสองปี ตอบแทนเธอได้เท่านี้อย่างนั้นเหรอ อุตส่าห์ว่าเป็นคนดีแล้ว ทำไมยังมีข้อแม้บ้าๆ นี้อีก งั้นต่อแต่นี้ไปเธอจะไม่เก็บใจไว้ให้ใครอีกแล้ว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"น้ำ" ไฟเคาะประตูห้องน้องสาวเมื่อกำลังจะเดินผ่านแต่ได้ยินเสียงดังออกมาจากในห้อง เกิดอะไรขึ้น
"ฮึก ฮือ.. ไอ้บ้า ไอ้เฮงซวย ฉันมีเงิน ฉันมีเงินมากมาย ออกปากสิว่าให้ฉันไปหาก็ได้ ทำไมต้องเอาข้ออ้างบ้าๆ นี้มาบอกเลิกกันด้วย ฮือๆ"
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
"น้ำ! เปิดประตูให้พี่ที"
แอรด..
"น้ำ!" เมื่อเห็นน้องสาวร้องไห้ก็ตกใจ
"พี่ไฟ ฮือๆ" น้ำรีบโผเข้ากอดพี่ชายตัวเอง
"เป็นอะไรน้ำ! ร้องไห้ทำไม" ไฟลูบหลังปลอบ
"ไอ้คนเฮงซวยมันทิ้งน้ำไปแล้วฮือๆ มันบอกเลิกน้ำ"
"ใคร คนไหน" ไฟทำหน้างง
"พี่ไฟ! น้ำมีคนเดียว" จะมาปลอบหรือมาทำให้เธอโมโหกันแน่ เธอไม่ใช่พวกผู้หญิงพันธุ์นั้นที่จะมีแฟนหลายคน
"โทษทีน้ำ พี่นึกว่าเราคุยหลายคน"
"พี่ไฟ! ฮือๆๆ" น้ำยกกำปั้นน้อยๆ ทุบใส่อกคนเป็นพี่ชาย ยังจะมาแกล้งเธออีก
"ไฟ นายก็ไปแกล้งน้อง" น้ำค้างที่เดินผ่านมาทักท้วง
"พี่น้ำค้าง ฮึก ฮือ.." เมื่อเห็นว่าพี่สะใภ้เข้าข้าง เธอหันไปสวมกอดพี่น้ำค้างแทนทันที ทำเอาไฟเลิกคิ้วอย่างไม่รู้ไม่ชี้ ตามจริง..เขาก็ไม่คิดว่าน้ำจะไปกับไอ้นั่นได้สวยหรอก ไม่เห็นมีวี่แววของคนเป็นแฟนกันเลย
"ไม่เป็นไรนะน้ำ" น้ำค้างลูบหลังปลอบ "เขาอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่ของเราก็ได้ หรือไม่ เขาอาจจะดีไม่พอสำหรับเรา บางครั้งอาจจะมีคนที่ดีกว่ารอเราอยู่ก็ได้"
"สาบานว่ามึงปลอบน้องกู?" เขาไม่ชอบเลยไอ้คำว่ามีใหม่ๆ ไม่ค่อยลื่นหู
"เงียบไปเลย" น้ำค้างปรามสามี
"จะ..จริงเหรอคะ" น้ำผละใบหน้าออกถามพี่สะใภ้ มีคนที่ดีกว่ารอเธออยู่จริงเหรอ ที่ผ่านมาก็มีแค่เล่นๆ หวังหลอกฟันเธอ แต่เธอก็ไม่เคยหลงกลใครสักครั้ง
น้ำค้างก็พยักหน้าตอบกลับพลางเช็ดน้ำตาให้น้องแฟน เธอเองก็รักน้ำไม่ต่างจากนัทที่เป็นน้องชายจริงๆ หรอก
"ปะ เดี๋ยวพี่พาออกไปหาของกินอร่อยๆ เสร็จแล้วพี่จะพาไปทำสวยต่อ เพื่อรอวันต้อนรับคนใหม่ไง" ไฟทำตาโต
"งะ..งั้นก็ได้ค่ะ" น้ำเช็ดน้ำตาแล้วเดินตามพี่สะใภ้ไป
ไฟบ่นอุบอิบมองตามหลังของสองสาวอย่างทำอะไรไม่ได้ นี่มันหาเรื่องออกจากบ้านชัดๆ
- Writer
