EP.9 ผู้ชายมีตำหนิ
845 Words
"อาจารย์น่ะเป็นสายขาว ไม่มีของพวกนั้นหรอก"
"อีกอย่างไม่ต้องใช้ของพวกนั้นหรอก.. จงใช้ความดี ความจริงใจของหนูเอาชนะทุกปัญหาให้ได้ก็พอ" อาจารย์คมพูดทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านั้น
"ขอบคุณนะคะอาจารย์" บีเลิฟกับกาฟิวยกมือไหว้ท่าน ก่อนจะก้มลงกราบพระพุทธรูป และใส่ซองทำบุญไปด้วย
"ยากเลย ...มึงมันคนชั่วศีลห้ายังรักษายากเลย" กาฟิวที่ก้มลงกราบข้าง ๆ กับบีเลิฟก็กระซิบขึ้นทันที
"กูแค่ชอบเสียงเพลงดัง ๆ บรรยายดี ๆ เฉย ๆ เว้ย ...ไม่ได้ชั่วขนาดนั้น" บีเลิฟหยิกแขนเพื่อนเกย์ของเธอไปอย่างแกล้งกันไปแกล้งกัน
"ลำยองเอ๊ย" หมอกาฟิวก็สวนกลับอีกครั้ง
"พวกเราลานะคะอาจารย์คม" ทั้งบีเลิฟและกาฟิวยกมือไหว้ก่อนจะเดินออกจากสำนักของอาจารย์คมไป
.....วันต่อมา….
"คุณย่าต้องหายไว ๆ นะคะ" บีเลิฟดึงผ้าห่มคลุมให้กับคุณย่าของเธอ หลังจากที่ส่งท่านเข้านอนในตอนกลางวันแล้ว
บีเลิฟเดินวนไปวนมารอบ ๆ บ้านหลังใหญ่ของเธอ ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงริมสระว่ายน้ำ พร้อมกับเอาแต่คิดเรื่องที่หมอดูทำนายเธอเอาไว้
"คนมีตำหนิงั้นเหรอ ?"
"แสดงว่าเนื้อคู่ของฉันต้องเป็นคนที่มีแผลเป็นบนร่างกาย" เธอนั่งคิดตามคำพูดไปเรื่อย ๆ
"คุณหนูคะ ๆ คุณผู้หญิงต้องการจะเรียนสายด้วยน่ะค่ะ" แม่บ้านคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาพร้อมกับโทรศัพท์บ้านเคลื่อนที่มาส่งให้กับเธอ
(บีเลิฟคุยโทรศัพท์กับแม่)
"ว่าไงคะ คุณนายแม่ ?" บีเลิฟเอ่ยถามปลายสายไปด้วยน้ำเสียงสดใส
(ยัยบีเลิฟ...ช่วยเดินไปดูโสมเกาหลีในห้องนอนแม่ให้ทีสิ พอดีแม่มาถึงบ้านเพื่อนแล้วเพิ่งนึกได้ว่าแม่ดันลืมเอาโสมเกาหลีมาด้วยน่ะสิ อุตส่าห์ตั้งใจซื้อมาฝากเขาเลย) ปลายสายพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนอยด์ ๆ ที่ลืมของฝากสำคัญ
"อ้อ ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูหาเจอแล้วจะให้คนรถที่บ้านเอาไปให้นะคะ" บีเลิฟพูดก่อนจะเดินเข้าไปหาโสมเกาหลีที่แม่เธอพูดถึง
(ไม่อยากจะเม้าท์เลยว่า..ลูกชายป้านงนุชเพื่อนแม่เนี่ยหล่อมาก...หล่อเหมือนพระเอกซีรีส์ที่เราดูด้วยกันเมื่อคืนเลยอะ) คุณแม่รีบพูดโอ้อวดสรรพคุณความหล่อเหลาของลูกชายเพื่อนสนิททันที
"แม่ค่ะ ส่งโลเคชันมาเลยค่ะ เดี๋ยวหนูแบกโสมเกาหลีทั้งขวดใหญ่ ๆ ไปให้เดี๋ยวนี้เลย" บีเลิฟคว้าขวดครีมเซตใหญ่ ๆ ที่แม่เธอเตรียมไว้วางบนเตียงและเดินตรงไปคว้ากุญแจรถทันที
(ความบ้าผู้ชายนี่มันสืบทอดทางสายเลือดจริง ๆ)
ปลายสายพูดขึ้นเบา ๆ
"อีกไม่เกิน หนึ่งชั่วโมงเจอกันนะคะ ..." บีเลิฟเดินตรงไปที่รถขึ้นนั่งสตาร์ตรอทันที
(พอบอกมีผู้ชายนี่ กระฉับกระเฉงดีจริง ๆ ลูกสาวฉันเนี่ย) แม่พูดทิ้งท้ายก่อนจะกดวางสายและส่งโลเคชันตามหลังมาทันที
ณ คฤหาสน์หรู
หลังจากที่เริ่มรับประทานอาหารได้ไม่นาน พวกแม่ ๆ ก็นั่งคุยกันไปเรื่องความสวยความงาม และจบท้ายด้วยการวนกลับมาคุยกันเรื่องลูก ๆ
"ตาคามินน่ะ เขาจะชอบสาวสไตล์ไทย ๆ รักเด็ก อ่อนน้อมแล้วก็เรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้" คุณหญิงนงนุชพูดตามลักษณะนิสัยของแฟนเก่าลูกชายคนที่เขารักมากไม่รู้ลืม
"แต่เท่าที่ฟังเธอพูดมานะเบญ ลูกบีเลิฟเนี่ยตรงสเป็กของลูกชายฉันทุกอย่างเลย" แม่ของคามินเองก็อวยลูกสาวของเพื่อนรักแบบออกหน้าออกตาชัดเจน
"แม่ครับ ชัดไป" คามินสะกิดเรียกแม่ของเขาเบา ๆ
"เชิญทางนี้เลยค่ะ คุณ.." เสียงแม่บ้านเดินพาแขกคนสำคัญคนหนึ่งตรงเข้ามาในบ้าน
"ลูกสาวของฉันน่ะ เธอก็เป็นเด็กเรียบร้อยมาก ๆ เลยนะ" คุณหญิงเบญยังไม่ทันพูดจบประโยคดี
โคร่มมม...ตุ้บบบ !
สาวน้อยวัย 23 ปีสวมใส่กระโปรงยาวไปถึงข้อเท้า เดินถือกล่องครีมโสมเกาหลีเข้ามาในบ้านเหยียบชายกระโปรงตัวเองหน้าคะมำลงไปกับพื้น
"เฮ้ย ๆ ๆ " บีเลิฟอุทานต่ออย่างลุ้น ๆ มือทั้งสองข้างยังคงพยายามประคองครีมโสมขวดละหลายหมื่นเอาไว้ไม่ให้มันกระแทกพื้นแตก
"เฮ้อ ! โชคดีนะรับไว้ทันไม่งั้นแม่บ่นตายเลย" บีเลิฟมองไปที่ขวดโสม แต่ทั้งสามคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะทานข้าวหันมามองเธอเป็นตาเดียวเลย
"อุ๊ย !" พอเงยหน้ามาเจอกับสายตาของทุกคนรอบ ๆ บีเลิฟก็ทำได้แค่ยิ้มเจื่อน ๆ ตอบไป
"เจ็บไหมลูก ? ตาคามิน..รีบไปช่วยน้องสิ !" แม่ของคามินหันไปสะกิดลูกชายทันที
- Writer
