สามีร้ายหวนรัก

1

เด็กหญิงรูปร่างอวบกลม ดวงตาใสแจ๋ว อายุราวสี่ขวบเศษ สวมชุดเดรสสั้นคอบัวแต่งลายลูกไม้ ตัวชุดเป็นสีฟ้าอ่อนพิมพ์ลายดอกไม้เล็กๆ ลุคคุณหนูวินเทจ มือป้อมๆ ที่เล็บถูกตัดอย่างเรียบร้อยสะอาดตากำตุ๊กตากระต่ายหูยาวตัวโปรดเอาไว้แน่น เด็กหญิงย่องออกจากห้องนอนเข้ามาในห้องครัวเพื่อจะหยิบส้มในตู้เย็นขนาดใหญ่ แม่หนูน้อยจำได้ดีว่า เมื่อคืน มารดาซื้อส้มกลับมา แล้วล้างทำความสะอาดก่อนแกะให้กินไปสองผล เป็นรางวัลที่ตอนนี้เด็กหญิง ‘ใจดี’ หรือ ‘เจสสิก้า พิมลพาณิชย์’ สามารถลดน้ำหนักลงไปได้สามขีด รสชาติของส้มเขียวหวานนั้นอร่อยถูกใจจนต้องร้องขอกินเพิ่ม เพียงแต่คุณแม่คนสวยบอกว่ากินเยอะเกินไปจะไม่ดี ทำให้หนูน้อยรู้สึกขัดใจเพราะรู้สึกว่าตัวเองควรได้รางวัลจากการลดน้ำหนักมากกว่านี้

“ใจดีลดน้ำหนักได้สามขีด ต้องได้กินส้มสามลูกสิ” แม่หนูชูสามนิ้ว คิ้วเรียวสวยบนใบหน้าเหมือนตุ๊กตาย่นยู่อย่างใช้ความคิดพินิจพิเคราะห์

ดวงหน้าจิ้มลิ้ม ผิวขาวอมชมพูหน้าตาเหมือนตุ๊กตาฝรั่งเปิดตู้เย็นออก ไอเย็นภายในตู้เย็นทำให้ใจดีรู้สึกสดชื่นจนยิ้มแก้มปริ แววตามีความหวังเปล่งประกายวิบวับเมื่อเห็นส้มผลใหญ่คัดพิเศษถูกวางเรียงในตะกร้าหวายแช่อยู่ชั้นวางด้านบนสุด แม้แม่หนูจะเขย่งเท่าไหร่มืออวบๆ ก็ยังแตะไปไม่ถึงผลส้ม ทว่า ดวงตาคู่ใสแจ๋วไม่มีแววย่อท้อในเรื่องกิน เพราะมารดามักสอนเสมอว่า

“ความสำเร็จไม่ได้เกิดจากการอธิษฐาน แต่เราต้องลงมือทำ”

ถึงแม้มารดาจะไม่ได้หมายถึงความพยายามในเรื่องกิน แต่ใจดีก็ทึกทักเอาเอง เด็กหญิงยิ้มเผล่ก่อนจะวางน้องกระต่ายที่มีชื่อว่ายิ้มหวานลง

“ยิ้มหวานรอพี่ใจดีก่อนนะ พี่ใจดีจะหยิบส้มให้ยิ้มหวานด้วย”

จากนั้น เด็กหญิงก็มองหาตัวช่วย ก่อนจะเห็นเก้าอี้ที่โต๊ะกินข้าวสีขาวสไตล์วินเทจอยู่ไม่ห่างจากตู้เย็น ใจดีพาร่างอวบกลมวิ่งดุ๊กดิ๊กไปลากเก้าอี้มาวางข้างตู้เย็นแล้วพยายามปีนขึ้นไป ผลส้มดูเหมือนจะไม่ไกลเกินเอื้อมแล้ว ปลายนิ้วกำลังจะแตะถึงผลส้มแล้วเชียว ทว่า เด็กหญิงมีน้ำหนักเกินวัยไปหลายกิโลกรัม พอโน้มเอียงไปด้านใดด้านหนึ่งทำให้เสียการทรงตัว จากนั้นแค่พริบตาเดียว ร่างอวบจัดของแม่หนูพร้อมกับเก้าอี้ก็ล้มลงฟาดกับพื้น

“กรี๊ด!”

ใจดีตกใจ ทั้งเจ็บทั้งเสียดาย สุดท้าย ความพยายามในการหยิบส้มก็ไม่สำเร็จ

เสียงร้องกรี๊ดสลับกับเสียงร้องไห้นั้นทำให้ ‘พิมพ์ดาว’ ที่กำลังวุ่นวายอยู่กับการรับออเดอร์โรลสลัดผักและก๋วยเตี๋ยวลุยสวนรสเด็ดที่ทำส่งใหม่สดทุกวัน ต้องรีบวางโทรศัพท์หยุดการรับออเดอร์ไว้แค่นั้น

“ใจดี!” พิมพ์ดาวเรียกชื่อลูกสาวเสียงดัง เมื่อภาพที่เห็นคือแม่หนูตัวอวบล้มหน้าคว่ำอยู่ที่พื้น โชคยังดีที่เก้าอี้ไม่หล่นทับร่าง เพียงเท่านี้ คนเป็นแม่ก็เจ็บปวดมากกว่าแม่หนูที่กำลังนอนคว่ำหน้าวัดพื้นแล้วส่งเสียงโอดโอย ครวญคราง ร้องเรียกให้แม่จ๋าเข้ามาช่วย

เมื่อถึงจุดเกิดเหตุ พิมพ์ดาวก็รีบประคองร่างลูกสาวขึ้นมาตรวจอาการด้วยความเป็นห่วง

“เจ็บมากไหมใจดี” พอเห็นว่าเด็กหญิงยังส่งเสียงพูดคุยได้แม้จะน้ำตานองหน้า คนเป็นแม่ก็เริ่มสบายใจ

“ใจดีจุกค่ะแม่ขา” เด็กหญิงไม่กล้าพูดต่อว่า เรื่องจุกไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บใจที่จุกแล้วยังไม่ได้ส้มติดมือมาสักผลหนักหนากว่า

“ใจดีปีนเก้าอี้ทำไมคะลูก”

แม่หนูคนฉลาดก้มหน้าซบอกมารดาที่ยังอบอุ่นเหมือนเคย แล้วพูดอ้อมแอ้มในลำคอเบาๆ

“ใจดีได้ยินเสียงน้องส้มเรียกใจดี น้องบอกว่าอยากไปวิ่งเล่นในท้องใจดีค่ะแม่ขา”

คนจุกเพราะล้มแอ้กไปนอนวัดพื้นเงยหน้าจากอกแม่ขึ้นมาสบตากับพิมพ์ดาวแล้วยิ้มจนตาหยี ท่าทางยังเจ็บแต่ก็สดใส พิมพ์ดาวพอจะมองถึงสาเหตุของการเกิดอุบัติเหตุครั้งนี้ออกแล้ว ใจดีคงลากเก้าอี้มาเพื่อพยายามปีนไปหยิบส้มในตู้เย็น

พิมพ์ดาวถอนหายใจ ดวงหน้าสวยส่ายหน้าเล็กน้อย ความกังวลใจลดลง ถ้าใจดียังพูดถึงเรื่องกินได้ แสดงว่าสมองไม่ได้รับการกระทบกระเทือน

“งั้นใจดีบอกแม่ขาหน่อยสิคะ น้องส้มเรียกใจดียังไง ขนาดขึ้นนอนไปแล้ว ใจดียังได้ยินเสียงน้องส้มร้องจะไปเล่นในท้องใจดีเลยค่ะ”

หนูน้อยมองหน้ามารดาพลางส่งยิ้มเผล่ ท่าทางเขินๆ ในขณะที่พิมพ์ดาวสังเกตเห็นว่ามุมปากซ้ายของลูกสาวมีดิปช็อกโกแลตติดอยู่ พอมองไปที่โต๊ะอาหารก็เดาสถานการณ์ได้ว่า ก่อนน้องส้มในตู้เย็นจะส่งเสียงร้องเรียกใจดีขอไปวิ่งเล่นในท้องกลมๆ ขนมปังแท่งกับดิปช็อกโกแลตคงขอเข้าไปวิ่งเล่นในกระเพาะอาหารน้อยๆ ที่บรรจุอาหารได้มากมายของลูกสาวไปแล้ว

พิมพ์ดาวเอื้อมมือไปหยิบทิชชูมาเช็ดปากให้ใจดีแล้วบอกว่า

“ถ้าตอบไม่ได้ว่าน้องส้มส่งเสียงร้องยังไง พรุ่งนี้ใจดีต้องอยู่บ้านกับพี่ขวัญ แม่ขาจะไม่พาไปส่งของด้วย เข้าใจนะคะ”

แม่หนูตัวกลมหน้าเสีย เพราะการติดสอยห้อยตามไปส่งของกับมารดาทำให้มีโอกาสผ่านร้านรวงมากมาย แม่หนูหูทิพย์อย่างใจดีมักจะมีญาณทิพย์สื่อสารกับน้องขนมตามร้านเบเกอรีต่างๆ แล้วสะกิดมารดา บอกว่าพวกน้องๆ ขอร้องตามกลับบ้านเสมอ จนคนเป็นแม่อ่อนใจที่กำไรในแต่ละวันจะถูกปันไปกับค่าขนมมากเกินไป แต่พิมพ์ดาวเห็นว่านั่นคือความสุขของลูกสาวจึงยอมตามใจ ถึงแม้จะต้องรีบเก็บออมเงินไว้สำหรับค่าเทอม ค่าหนังสือ ชุดพละ และค่าใช้จ่ายอื่นๆ อีกมากมาย