อีกฟากหนึ่ง ปราบทัพอุ้มใจดีกลับไปที่รถยนต์ซึ่งพิมพ์ดาวติดเครื่องรออยู่ หลังจากวิ่งไปตามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้มาช่วยเพราะเห็นว่าปราบทัพท่าจะแย่
“ขึ้นรถเร็วค่ะคุณหมอ”
ปราบทัพรีบเปิดประตูฝั่งผู้โดยสารแล้วสอดตัวเองเข้ามาในรถยนต์ด้านฝั่งผู้โดยสารก่อนจะปิดประตูอย่างรวดเร็ว เมื่อคาดเข็มขัดนิรภัยแล้วก็รีบหันไปบอกพิมพ์ดาว
“ไปครับคุณพิมพ์ เดี๋ยวผมทิ้งรถไว้ที่นี่ ให้คนมาเอาทีหลัง”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะคุณหมอ”
ใจดีที่นั่งอยู่บนตักปราบทัพดิ้นไม่ยอมเพราะอยากไปหาแด๊ดดี้ แม่หนูรีบบอกพิมพ์ดาวพร้อมชี้มือออกไปนอกรถ “แม่ขา ใจดีเจอแด๊ดดี้ เจอแด๊ดดี้จริงๆ ค่ะ นั่นค่ะ แด๊ดดี้อยู่ตรงนั้น”
พิมพ์ดาวเชื่อ เธอก็เห็นกับตา แม้จะเห็นในระยะห่างแต่ก็จำหน้าพ่อของลูกได้อย่างติดตาตรึงใจ จนเธอเกือบจะแก้สถานการณ์ไม่ทันด้วยซ้ำ
คุณแม่คนสวยส่ายหน้า แม้จะไม่อยากโกหกลูก แต่เธอไม่มีทางเลือก ใจดีคือชีวิต คือลมหายใจของเธอ “
