พิมพ์ดาวมองสองข้างทางอย่างอารมณ์ดี วันนี้รถไม่ติดแบบที่คาด นิ้วชี้เอื้อมไปกดปุ่มเปิดเพลงฟัง เพื่อสร้างบรรยากาศดีๆ ภายในรถ ริมฝีปากนุ่มเนียนขยับร้องคลอไปเบาๆ แต่แล้วเพลงที่ดังต่อเนื่องนี้ก็ทำให้ใบหน้าหล่อเหลาแบบเถื่อนๆ และสายตาเหมือนเหยียบโลกไว้ได้ทั้งใบด้วยเท้าข้างเดียวของเขานั้นโผล่เข้ามาหลอกหลอนในความคิด
ปล่อยความคิด ทิ้งไว้ให้ใจไม่ต้องคิด
ปล่อยชีวิตไปตามแต่โชคชะตา
ปล่อยความหลังฝังใจให้มันด้านชา
ปล่อยน้ำตาให้มันหลั่งริน
ปล่อยแม่น้ำให้ไหลร่วงไปจนสุดสาย
ปล่อยใบไม้ทิ้งใบร่วงลงพื้นดิน
ปล่อยให้นกหลงทางได้กางปีกบิน
ไปตามเสียงที่ได้ยินในใจ
ปล่อยให้เธอได้เจอทางที่ดี
ปล่อยให้เธอได้มีชีวิตใหม่
ปล่อยให้การเฝ้ารอของเธอ
ได้เจอจุดหมาย
ปล่อยความรักนำทางให้เธอ
ปล่อยความฝันของฉันให้เป็นแค่ความฝัน
ปล่อยดวงจันทร์ให้ตามตะวันไม่เจอ
ปล่อยความรักให้เป็นแค่คำเพ้อเจ้อ
ปล่อยฉันให้ละเมอเดียวดาย...
