“ฉันจะฆ่าแก” วิริยากดมือที่ถือมีดไว้ พยายามจะแทงนาราให้จงได้
“คุณฆ่าฉันตายก็ไม่มีประโยชน์ ฉันไม่ใช่คนผิด”
คราวนี้นาราจับล็อกมือของวิริยาไว้ทั้งสองข้าง บีบข้อมือของอีกฝ่ายเต็มแรงเพื่อให้อีกฝ่ายทิ้งมีดลง
แต่วิริยาก็มีแรงเหลือเฟือ ไม่ปล่อยมีดง่ายๆ “ตาย! แกต้องตาย”
คนที่โกรธเข้าขั้นคลั่งอย่างวิริยาไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน สะบัดมือจนหลุดจากมือของนารา ก่อนจะจ้วงมีดเข้าหานารา
นาราผงะถอยหนี พอเห็นมีดจ้วงมาที่หน้าท้องของตนเองก็ยกมือป้องกัน และนั่นทำให้ความแหลมคมของมีดปลอกผลไม้ ได้ลิ้มรสเลือดตรงต้นแขนของเธอ
“โอ๊ยย...กรี๊ดดด...”
“ฉันจะฆ่าแก...ตาย! แกต้องไปลงนรกแทนลูกสาวฉัน”
วิริยาเบิกโพลงแทบถลนออกมานอกเบ้า แสยะยิ้มด้วยความสะใจเมื่อเห็นเลือดหยดเป็นทางจากต้นแขนของนารา
“อย่า...อย่าทำร้ายฉัน”
นารากุมต้นแขนไว้แน่น ความเจ็บปวดแล่นพล่านจากบาดแผลสู่หัวใจ แต่กระนั้นก็ฮึดสู้ หันไปคว้ากระทะจ
