Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nanatili dito sa loob ng silid matapos ang nangyaring pag uusap namin ni Arrow. Noong una, na-guilty ako matapos niyang sabihin ang mga salitang ‘yun pero sa huli ay hindi ko napigilan na mapangisi na lang dahil bigla kong naalala na magaling nga pala siya sa bagay na ‘yun. Magaling siyang mag bitaw ng mga salita na nakaka guilty tulad na lang noong sinabi niya sa akin na ayaw niya nang maging involve sa akin when we are in highschool.
My god Tracy! Muntikan ka na naman na humingi sa kaniya ng sorry out of nowhere. Well, kung akala niya ay gagawin ko ‘yun, pwes nagkakamali siya.
Tuluyan na nga akong lumabas ng pantry room na ‘yun saka bumalik sa may sala. Akala ko ay maaabutan ko si Arrow doon na umiinom pero napahinto ako ng konti nang makita ko
