เสียงนาฬิกาปลุกกรีดร้องดังลั่นทำให้คนตัวใหญ่ตื่นมาพร้อมกับความรู้สึกหงุดหงิดที่ต่อเนื่องมาจากเมื่อคืนที่ผ่านมา ภาพเอรินทร์ร้องไห้ใส่กันยังคงติดตา มันทำให้เขาโมโหที่ทำให้เธอคล้อยตามไม่สำเร็จ แต่ลึก ๆ ก็นึกกังวลใจว่าทำไมสาวน้อยที่อยากได้เขาเมื่อหลายปีก่อน ถึงได้ทำหน้าช็อกตาตั้ง เหมือนไม่ได้วางแผนลวงจับกันจนต้องหมั้นหมาย ไม่ได้ทอดสะพานให้เขาด้วยการขอเข้ามาอยู่ดูแล
กองทัพไม่เข้าใจ…
“แม่งเอ๊ย!” เมื่อหาคำตอบไม่ได้ เจ้าตัวจึงยิ่งอารมณ์เสียหนัก พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็ลงไปข้างล่าง เตรียมไปพบหมอตามนัดด้วยตัวเอง เพราะยัยตัวแสบคงจะโกรธจนไม่ยอมดูแลกันอีกแล้ว
แต่จะโกรธไปทำไมล่ะ เขาก็ทำตามสัญญานี่นา ถ้าไม่เต็มใจก็ไม่บังคับ เมื่อคืนก็ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่ากอดจูบไม่ใช่เหรอ?
“รินทร์ ตื่นแล้วเหรอ?”
“ค่ะ วันนี้อาหมอมีนัดติดตามอาการกับพี่ตุลย์” เธอสวมแว่นตากันแดดสีดำ แต่งตัวทะมัดทะแมง ข้างกายมีกระเป๋าเด
