บทที่ 11 ทะเล
1260 Words
ชายหนุ่มจองบ้านพักหนึ่งหลังซึ่งภายในมีสองห้องนอนและมีห้องน้ำในตัว ที่พักแห่งนี้ถือเป็นที่พักสุดหรูที่เงียบสงบ มีความเป็นส่วนตัวมากๆ หญิงสาวคิดว่าเป็นบุญของเธอแล้วถึงได้มาพักที่พักราคาหลายหมื่นแบบฟรีๆเลย
"คุณจินกับน้องจีนนอนห้องฝั่งซ้ายนะครับ ส่วนผมกับ ริต้าจะนอนฝั่งขวา"
"ได้เลยค่ะ"
"ริต้า มานี่เร็วๆ"
"อะไรเหรอ" ริต้าเดินงงๆมาหาน้องจีน
"ดูวิวสิ เห็นทะเลด้วยว้าวว"
"ว้าวจริงด้วย คุณพ่อดูสิคะ ทะเลจริงๆด้วย" สองสาวร้องเรียกด้วยความตื่นเต้น
"ฮ่าๆ ก็ใช่น่ะสิลูกเดี๋ยวพ่อจะพาไปเล่นน้ำนะครับ แต่ตอนนี้พ่อขอพักให้หายเหนื่อยก่อนนะครับ"
"ได้ค่ะคุณพ่อ เย้ๆ น้าจินคะริต้าหิวนม"
"ได้ค่ะ เดี๋ยวน้าหยิบนมให้นะลูก" หญิงสาวจัดแจงนมจืดที่สาวน้อยแสนจะโปรดปรานให้
"มาค่ะ มานอนกินนมก่อนทั้งคู่เลยดีกว่า ปล่อยให้คุณพ่อของหนูนอนพักสักงีบดีกว่านะคะ ขับรถมาตั้งไกล"
"ค่ะ"
"ผมฝากด้วยนะครับ"
"ได้เลยค่ะ"
สองชั่วโมงผ่านไปทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ตื่นจากการนอนหลับเพื่อเติมพลังในกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ เขาวางแผนว่าจะพาเด็กๆไปเล่นน้ำ ก่อกองทรายหรืออะไรก็ได้ที่ริต้าอยากทำ เขาอยากจะชดเชยเวลาให้กับแกมากที่สุด
"ริต้าคะ พร้อมจะไปเล่นน้ำหรือยังลูก"
"พร้อมค่ะพร้อมๆ จีนลุกสิ ลุกเร็วเข้า" สาวน้อยดึงแขนเพื่อนตัวน้อยที่นอนอยู่ข้างๆกันให้ลุกขึ้น
"อืออ ง่วงจังเลย" จีนนอนบิดตัวไปมา
"ง่วงไม่ได้นะริต้าบอกให้ตื่นไงละ คุณพ่อจะพาไปเล่นน้ำแล้ว"
"เล่นน้ำหรอ?" น้องจีนสะดุงตื่น
"ใช่น่ะสิตื่นเร็วจีน"
"โอเคๆ คุณแม่ไปเล่นน้ำกันค่ะ" น้องจีนกระโดดใส่หญิงสาวเธอเกือบจะตั้งหลักไม่ทัน
"เดี๋ยวผมขอไปซื้อน้ำมาให้ดื่มนะครับ"
"ได้ค่ะ พวกเราจะอยู่บริเวณนี้แหละคะ"
"ครับ"
"อุ้ยตายจริง น้องริต้านี่คะ จำน้าดีดี้ได้ไหมเอ่ย"
"..."
"เราเคยเล่นด้วยกันไงคะ จำได้ไหมตอนนั้นที่เราไปทานไอศกรีมด้วยกันไงลูก โอ๊ะ ส่วนเธอคงจะเป็นพี่เลี้ยงคนใหม่สินะ ทำใจหน่อยละกันนะสาวน้อยคนนี้แสบไม่เบาเลย"
"นี่แหนะ" ริต้าทนฟังไม่ไหวกำทรายในมือปาใส่หญิงสาวทันที
"กรี๊ดดด แกนังเด็กบ้าแกกล้าทำฉันเหรอ รู้ไหมว่าชุดนี้มันราคาตั้งเท่าไร แกทำชุดฉันเปื้อนหมดแล้วนะ" หญิงสาวรอบตัวผู้เป็นพ่อก็เป็นอย่างที่ริต้าคิดจริงๆด้วย ต่อหน้าแสนดีลับหลังก็แทบจะกลืนกินเธอเข้าไป ดีดี้โมโหสุดขีด พุ่งตัวจะเข้าไปผลักสาวน้อยแต่หญิงสาวขวางเอาไว้ก่อน
"ถอยไปเลยนะ แกมันก็เหมือนแค่คนใช้นั่นแหละ อยากจะมีเรื่องด้วยหรือไง" ริต้ารู้สึกไม่พอใจอย่างมากที่ผู้หญิงร้ายกาจตรงหน้ามาว่าน้าจินของเธอ น้าไม่ใช่คนใช้เสียหน่อย
"ฮึก ฮือออ คุณแม่ขาาา ริต้ากลัว ป้าคนนี้ใจร้าย ป้าคนนี้จะทำร้ายคุณแม่กับริต้าค่ะ ฮือออ" สาวน้อยใส่การแสดงลงไปเต็มที่ เมื่อเสียงร้องดังขึ้นมันก็ดึงดูดความสนใจกับบุคคลรอบข้างให้หันมามอง
"เธอดูผู้หญิงคนนั้นสิ เด็กตัวเล็กนิดเดียวก็จะทำร้ายได้ลงคอ ใจคอโหดร้ายจริงๆ"
"ใช้ไม่ได้เลยหน้าตาก็ออกจะสวยแต่จิตใจนี่สิ..เฮ้อ" คำพูดวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆนาๆต่อหญิงสาวเป็นไปในทางลบซะส่วนใหญ่จนเธอแทบทนยืนอยู่ตรงนี้ไม่ไหว
"นี่นะเหรอแม่ของเธอ จืดชืดไม่มีชิ้นดี นี่วินไปชอบผู้หญิงอย่างนี้ได้ยังไงกัน ชิ" แล้วหญิงสาวก็รีบเดินจากไปทันทีเพราะไม่อยากจะโดนนินทาไปมากกว่านี้ จินหันกลับไปดูสาวน้อยที่กำลังร้องไห้โยเยเมื่อสักครู่แต่กับไม่พบซะแล้วสิ
"อืมมม เมื่อกี้ใครร้องไห้น้า"
"..." สาวน้อยส่ายหัวไปมาแต่คงไม่รู้ตัวสินะว่าคราบน้ำตายังชื้นที่ดวงตากลมโตอยู่เลย
"ไหนใครเป็นลูกสาวแม่คะ สองคนเลยหรือป่าวคะ" น้องจีนรีบชูไม้ชูมือว่าเป็นตน ส่วนสาวน้อยอีกคนยืนนิ่งๆ
"ขอโทษค่ะที่ริต้าต้องบอกแบบนั้น ริต้าไม่ชอบสาวๆของคุณพ่อเลยค่ะ นั่นก็เพราะพวกเขาจะมาแย่งคุณพ่อไปจากริต้า ริต้าไม่ชอบเลย ฮือออ ไม่ชอบเลย " งานเข้าเธอแล้วยัยจิน สาวน้อยน้ำตาร่วงเผาะเป็นสายน้ำ คงจะเสียใจมากน่าดู สาเหตุก็เพราะกลัวถูกแย่งความรักไปนี่เอง
"โอ๋ๆ มาหาน้าจินหน่อยค่ะ น้าจินไม่ได้ว่าอะไรนะคะ อยากเรียกน้าจินว่าแม่เหมือนน้องจีนก็ได้นะคะเวลาเราอยู่กันสามคน น้าไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ"
"ฮึกๆ จะ จริงเหรอคะ ริต้าเรีนกได้เหรอคะ"
"จริงสิคะ ไหนลองเรียกคุณแม่สิคะ"
"คะ คุณแม่ ฮืออ" หญิงสาวกอดหนูน้อยแนบอก โดยมีน้องจีนกอดเธออีกชั้น
"อ้าว ฮ่าๆทำไมร้องใหญ่เลยละลูก" เธออดจะยิ้มขำให้กับความอ่อนไหวของเด็กๆไม่ได้
"เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ ริต้าร้องไห้ทำไมลูกใครแกล้งไหนบอกพ่อสิ" สาวน้อยส่ายหัวไปมาน้อยๆ
"ก็ใครใช้ให้คุณเจ้าชู้ละคะ" หญิงสาวว่าชายหนุ่มเข้าให้แบบไม่จริงจัง
"ยังไงครับเนี่ยผมงงนะ" ชายหนุ่มงงๆที่ถูกว่าแต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรที่เธอมาว่า ทั้งที่ก่อนหน้านี้จะมีใครที่กล้าว่าเขาได้ตรงขนาดนี้
"ก็สาวๆของคุณน่ะสิคะทำให้ลูกสาวของคุณช้ำใจ ริต้าโดนพวกเธอแกล้งสารพัดค่ะ เพียงแต่คุณคงไม่เคยเห็นกับตาตัวเอง" เธออนจะบ่นออกมาไม่ได้เพราะผู้ชายน่ะตามเกมผู้หญิงไม่ค่อยจะทัน น่าหงุดหงิดจริงๆ
"ผมไม่รู้เรื่องนี้เลยจริงๆครับ ขอโทษทีครับผมคงหล่อเกินไปแล้วจริงไหมครับ" หญิงสาวยิ้มขำกับความมั่นใจเกินร้อยของชายหนุ่มตรงหน้านี้
"ค่ะๆ หล่อมากค่ะ หล่อจนลูกสาวของคุณต้องโดนพวกเธอเอาใจแบบผิดๆ พอลับหลังก็อยากจะตีสาวน้อยของจิน ใจร้ายจริงๆ"
"ใช่ไหมละครับ ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน พ่อขอโทษที่พ่อไม่รู้เรื่องนี้เลยนะครับ" แหม่ๆพ่อคุณไม่หลงตัวเองเลยสักนิดนะเนี่ย งานนี้หญิงสาวคงต้องปวดหัวกับสองพ่อลูกคู่นี้อีกนาน
"มาครับพ่ออุ้ม เราไปเล่นก่อกองทรายตรงนู้นดีกว่าครับ มีร่มจากต้นไม้ ตรงนี้พ่อว่าแดดแรงไปหน่อยแล้วครับ" เขากลัวผิวขาวๆของลูกจะเสียเอาถ้าตากแดดเป็นเวลานานๆ ครีมกันแดดเขาก็ไม่มีซะด้วยสิ
"จินทาครีมกันแดดให้เด็กๆแล้วค่ะ"
"ขอบคุณครับ คุณเอาใจใส่เด็กๆดีจริงๆ"
"ค่ะ" สามสาวเดินตามชายหนุ่มไปติดๆ
- Writer
