ของขวัญพิเศษ (ต่อ)1
1667 Words
“ยังมีอีกเรื่องพวิกาเคยบอกว่าคุณเคยพาเธอไปที่พัทยาด้วย คอนโดที่นั่นคุณยังเคยพาใครไปอีกบ้างคะ”
“แสนครับผมว่าพอแล้วก็ได้มั้งครับ ผมถูกซักฟอกจนขาวสะอาดแล้ว”
แสนรักอมยิ้ม เห็นสีหน้าไม่ชวนมองของเขาจึงยอมหยุดการซักฟอก
เธอถามเพราะอยากเห็นท่าทางของเขาว่าจะจริงใจต่อการตอบคำถามเธอมากน้อยแค่ไหน ถ้าเขาชักสีหน้าใส่ก็คงไม่ถามต่อ และแม้จะดูเหมือนเสียมารยาทที่ถามเขาอย่างละเอียดลออแต่ทั้งหมดเขาก็บอกแล้วว่าเต็มใจตอบ อีกทั้งตลอดการสนทนาที่ดูมา เขาตอบอย่างใจเย็น ไม่มีท่าทางอึดอัด รำคาญ พร้อมตอบทุกอย่างให้เธอสบายใจ กลายเป็นว่าการที่เขาวางท่าทีอย่างมีสติทำให้เธอกลายเป็นฝ่ายที่ดูอ่อนด้อยไปถนัดตา
ทั้งยังรู้สึกผิดที่ซักถามเขาอย่างละเอียด ราวกับไม่ให้เกียรติเขา ทั้งที่บอกกับเขาเองแท้ๆ ว่าไม่มีสถานะต่อกัน เธอถือคติอยู่อย่างหนึ่งคืออย่าเชื่อในสิ่งที่ตาเห็นจนกว่าจะใช้ใจสัมผัส เพราะประสบการณ์ที่ผ่านมาสอนให้รู้ว่าคนที่หน้าตาดี พูดเพราะแต่บางทีก็ซ่อนคมมีดเอาไว้ในเงามืดเหมือนกัน
“แสนครับ ตกลงแสนถามเพราะไม่มั่นใจในตัวผมหรือว่าแสนกำลังหึงหวงผมกับคนในอดีตที่ผมผ่านมากันแน่ แต่ผมว่าเป็นอย่างหลัง...”
เข้าตัวจนได้ แสนรักคิดในใจ ไม่น่าถามเขาเลย “ไม่จริงสักหน่อย”
“ผมให้แสนถามมาตั้งเยอะแล้ว งั้นผมขออะไรอย่างได้ไหม เป็นค่าเหนื่อยที่เล่ามายาวยืด” เขาบอกแล้วไม่รอให้เธอนิ่งคิดนาน เขาหาที่จอดรถแล้วชะลอเข้าข้างทาง
“จูบผมหน่อย”
แสนรักหน้าแดงก่ำรีบปฏิเสธทันที “ตอนนี้หรือคะ”
“ใช่ ตอนนี้ เพราะผมรู้สึกว่าผมเคลียร์ทุกอย่างให้แสนฟังหมดแล้ว แสนก็ต้องทำให้ผมรู้สึกว่าได้รางวัลตอบแทนจากการที่ทำดี”
“แต่ว่าเรื่องนี้คุณต้องอธิบายอยู่แล้ว”
“ก็ถูกของแสน แต่ว่าผมก็ต้องได้รางวัล” เขายังยืนกรานแน่วแน่ จนแสนรักชักกลัว
“เลือกระหว่างจูบผมเองกับให้ผมจูบ เอาข้อที่หนึ่งหรือข้อสอง อ้อ ไม่มีข้อสาม แล้วก็ต้องเลือกตอนนี้ด้วย”
แสนรักถูกเขาต้อนจนมุม มองหน้าหล่อๆ ที่บอกว่าต้องการให้เธอทำจริงก็เสียวสันหลังวาบๆ เธอกลืนน้ำลายลงคอแล้วก็ตอบเขาเสียงเบา
“แสนจูบเองค่ะ”
ภควัติเลยยื่นหน้ามาให้ แสนรักจึงสั่งด้วยเสียงที่ควบคุมไม่ให้สั่น “หลับตาด้วยค่ะ”
ภควัติยิ้มขำแต่ก็ยอมทำตามที่แสนรักสั่งทุกอย่างในเมื่อเธอคือเจ้าของหัวใจของเขาแล้ว ภควัติหลับตาลงแล้วเฝ้ารอให้แสนรักประทับจูบลงมาอย่างใจจดใจจ่อ
แต่แสนรักละล้าละลังจนช้า ภควัติลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่าแสนรักยังไม่ทำอะไร เขาจึงประคองหน้าสวยหวานเข้ามาใกล้แล้วประทับจูบลงไปเอง จูบที่นุ่มนวลอ่อนโยนทำให้แสนรักครางผะแผ่ว เขาสอดเรียวลิ้นเข้ามากวาดชิมในโพรงปากหวานแล้วหยอกเอิน ดูดดึงลิ้นเธอเล่น
แสนรักสะท้านวูบวาบ รสจูบชวนมึนเมา สัมผัสร้อนจากกายหนุ่มที่บดเบียดมาทำให้แสนรักเริ่มเสียอาการ เขาปลุกเร้าให้เธอตื่นเพริดแต่ว่าตอนนี้เธอกับเขากำลังจูบกันในรถ
ความคิดนี้ทำให้แสนรักดันแผงอกแกร่งออกอย่างช้าๆ
ดวงตาหรี่ปรือของภควัติมองมาอย่างเสียดาย “ชื่นใจ”
แสนรักอายรีบเบือนหน้าหนี มือบางยกคลึงปากตัวเองช้าๆ ขณะที่ภควัติมองอย่างเอ็นดู วันนี้เขาค้ากำไรจากแฟนสาวได้นิดหน่อยแค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
“ท็อปคะ เรายังไม่ได้คุยกันเลยว่าตกลงแล้วเราจะไปกินข้าวที่ร้านไหนกัน”
ภควัติหันใบหน้าเปื้อนยิ้มไปมอง ตอบด้วยน้ำเสียงที่มีความสุขจนแสนรักต้องมองค้อน “ผมจะพาไปทานข้าวที่โรงแรมออลอินเลิฟสาขาเอกมัย แสนบ่นอยากไปกินอาหารฝีมือเชฟอาร์มไม่ใช่เหรอ”
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ แสนอยากทานอาหารไทยรสชาติดั้งเดิม มื้อนี้แสนเปย์ให้ไม่อั้นเลยค่ะ” เพราะเธอบอกเขาเองว่ามื้อนี้จะเป็นเจ้ามือ เขาก็ใจดีพาเธอไปกินข้าวในร้านที่เธออยากกินพอดี
โซนร้านอาหารไทยของเชฟอาร์มเป็นส่วนหนึ่งของร้านอาหารลอยฟ้าในโรงแรมออลอินเลิฟ แสนรักเคยมากินแล้วครั้งหนึ่งติดใจรสชาติมาก ครั้งนี้พอภควัติชวนจึงรู้สึกดีใจมาก
เมื่อร่างสูงสง่าของภควัติเดินเข้ามาพร้อมกับเธอ พนักงานในชั้นต่างก็ยกมือไหว้เขาอย่างนอบน้อม ผู้จัดการร้านตรงดิ่งมาราวกับลูกธนู ค้อมศีรษะพร้อมผายมือ
“ผมจองโต๊ะไว้ให้แล้วครับคุณท็อป”
“ขอบใจมาก” ภควัติตอบสั้นๆ แล้วหันไปจูงมือเล็กของแสนรักให้มาควงแขนเขาเดินเข้าไปด้านใน
“ไม่ต้องควงกันเดินก็ได้ค่ะ”
“เขามองเห็นเราเดินควงกันมาแล้ว ถ้าผมปล่อยมือแสนตอนนี้ แสนจะขายหน้าได้นะครับ” เขาบอกพร้อมกับพยักเพยิดให้แสนรักมองรอบๆ เมื่อมองตามสายตาเขาแสนรักก็นิ่วหน้า เพราะมีสายตาของพนักงานหลายคู่ที่ลอบมองมาแล้วอมยิ้ม บางคนก็หลุบตาลง บางคนก็รีบหันหน้าหนีเมื่อเธอหันไปเห็น
มือบางเลยควงเขาไว้ดังเดิม เพราะไม่อยากให้ถูกมองอย่างกังขาและไม่อยากทำตัวเรื่องมากอีก
ภควัติกำลังเดินไปยังโต๊ะที่อยู่ติดกระจกซึ่งมองออกไปเห็นวิวทิวทัศน์ของกรุงเทพฯ ขณะที่เชฟอาร์มก็เดินมาถึงพอดีเพราะผู้จัดการร้านได้แจ้งไว้แล้ว
“สวัสดีครับคุณท็อป น้องแสน” เชฟอาร์มเป็นเพื่อนกับตฤณพี่ชายของแสนรัก เชฟอาร์มจึงเรียกแสนรักว่าน้อง
แสนรักยกมือไหว้เชฟอาร์มอย่างคนที่วัยวุฒิน้อยกว่า “สวัสดีค่ะพี่อาร์ม วันนี้มีเมนูพิเศษอะไรให้แสนทานบ้างคะ”แสนรักถามพร้อมกับยิ้มจนดวงตาโค้งเป็นสระอิซึ่งเป็นเสน่ห์ของเธอ เชฟอาร์มทำอาหารได้อร่อยมาก จนเธอยอมตบะแตกเลิกไดเอ็ดหนึ่งวัน
“มีหลายเมนูเลยครับน้องแสน คุณท็อปเขาสั่งให้แล้ว เมนูโปรดของน้องแสนทั้งนั้นเลย”
แสนรักเลยหันไปทางภควัติที่มองกลับมานิ่งๆ แต่ดวงตาเป็นประกายแวววาวทำให้คนมองใจสั่น เขาเตรียมไว้ให้เธออีกแล้ว
“ผมว่าเราไปนั่งก่อนเถอะ ผมสั่งอาหารไว้แล้ว แสนรอชิมเมนูใหม่ของเชฟอาร์มได้เลย” ภควัติบอกเสียงนุ่ม จับมือแสนรักเดินไปด้วยกัน
แสนรักเดินหัวใจพองโตมานั่งที่โต๊ะตามที่ภควัติบอก โดยเขาเลื่อนเก้าอี้ให้ก่อนแล้วตัวเขาจึงค่อยกลับไปนั่ง จากนั้นบริกรก็มารับออร์เดอร์เครื่องดื่มไป แสนรักกวาดตามองรอบห้องอาหาร เธอรู้ว่าที่ร้านนี้มีลูกค้าเนืองแน่นทุกวัน แม้ราคาจะแพง แต่ลูกค้าก็ยอมจ่ายและยังกลับมากินซ้ำ ก็เหมือนกับเธอที่อยากมากินของอร่อย ชั่วขณะนั้นแสนรักอดนึกถึงปัญหาที่คลินิกขึ้นมาไม่ได้ ยอดขายตกจนน่าใจหาย ซึ่งก่อนหน้าที่จะเปิดสาขาเพิ่มอีกสองสาขานั้น ตฤณพี่ชายของเธอก็เตือนแล้วว่าให้ค่อยเป็นค่อยไปแต่ว่าเธอก็รีบร้อนจะเปิด
หลายปัญหาที่เข้ามาพร้อมกันจนคิ้วเผลอผูกเป็นปมก้อนโต
“แสนคิดอะไรอยู่หรือเปล่าครับ หน้าเครียดจัง”
ใบหน้าสวยหวาน นัยต์ตาโค้งยิ้มเงยขึ้นมามองเขา แม้ในใจจะมีเรื่องเครียดแต่แสนรักยังมีรอยยิ้มหวานประดับบนใบหน้าได้ “ขอโทษทีค่ะ แสนเผลอคิดเรื่องงาน ที่คลินิกมีเรื่องยุ่งนิดหน่อย”
“มีลูกค้าคอมเพลนอีกแล้วหรือครับ หรือว่าเรื่องอะไร บอกผมได้ไหม เผื่อผมช่วยอะไรแสนได้”
แสนรักมองดวงตาคู่คมที่มองตอบมาด้วยความเป็นห่วง เขามีน้ำใจมาจึงไม่มีเหตุผลที่จะไม่บอกเขา “ลูกค้าคอมเพลนมาอีกแล้วค่ะ ยอดขายที่คลินิกลดลง แสนเลยเครียดๆ นิดหน่อย”
“ลูกค้าคอมเพลนเรื่องบริการกับเรื่องคุณภาพครีมที่แสนเคยเล่าใช่หรือเปล่าครับ เรื่องนั้นเท่าที่ผมจำได้ แสนก็แก้ปัญหาให้ส่วนลดและให้มารักษาฟรีไปแล้ว ยังมีอีกหรือครับ”
แสนรักถอนใจเฮือก “มีเคสใหม่เข้ามาอีกค่ะ ตอนนี้แสนสงสัยว่าครีมมีปัญหาจริงๆ หรือว่ามีใครคิดแกล้งกันหรือเปล่าเพราะตัวครีมที่แสนผลิตได้มาตรฐานแน่นอน อีกอย่างลูกค้าที่มีปัญหาล่าสุดเขาดูมีเจตนาอยากให้คลินิกเสียหายมากเพราะทั้งโพสในสื่อโซเชียลและยังมีไลฟ์สดอีกด้วย”
“แสนจะลองจ้างนักสืบดูไหมครับ”
คำบอกของภควัติทำให้แสนรักยิ้มออก ราวกับเขาชี้ทางสว่างให้คนที่กำลังหาทางออกไม่เจอ “อืม ก็ดีเหมือนกันค่ะ”
“งั้นเดี๋ยวผมจะจัดการหานักสืบให้นะครับแสน”
แสนรักมองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกเต็มตื้น เขาช่วยเหลือเธอทุกเรื่องจริงๆ เธอช่างโชคดีมาก “ขอบคุณมากนะคะท็อป”
“ผมขอเป็นอย่างอื่นแทนคำขอบคุณได้ไหม”
- Writer
