“ขวัญไม่ได้อยากมีเรื่องค่ะ ขวัญอยากทำความเข้าใจกับคุณผการุ้งใหม่...เราต่างก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน น่าจะเห็นใจกันนะคะ” ขวัญพธูพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ เธอรู้ดีว่าตอนนี้ผการุ้งกำลังร้อน หล่อนเหมือนตัวเองเมื่ออาทิตย์ก่อน ที่หุนหันเพราะความโกรธเคือง
“ฉันคงอยากคุยกันหล่อนหรอกนะแม่ขวัญพธู หล่อนกำลังจะแย่ง ‘ผัว’ ฉัน ไอ้ยางอายหล่อนคงไม่มีถึงได้กล้าทำแบบนี้ กล้าถลกผ้าให้สิงห์เอาง่ายๆ ...แล้วคิดเหรอว่าหล่อนจะทำสำเร็จ”
“ป้า...บอกว่าให้สงบใจก่อน ฟังขวัญพูดให้ดีๆ อย่างขวัญไม่ต้องไปแก้ผ้าแก้ผ่อนให้ผู้ชายขึ้นขย่มหรอกจ้ะ เพื่อนฉันมีค่ากว่านั้น อย่าเอาไปเปรียบกันมันเทียบกันไม่ได้ ขวัญเหมือนดอกไม้ทองคำที่ใครๆ ก็อยากเอาไปเสียบในแจกันของตัวเอง ต่างกับป้านะ ดอกไม้เบๆ พื้นๆ ที่อาจจะมีใครคนหนึ่งอยากได้ แต่ต้องไม่ใช่อาสิงห์”
“เห่าหอน...ไปเถอะย่ะ!! อยากพูดอะไรก็พูดไป... รอให้ฉันเจอสิงห์ก่อนเถอะ ตอนนั้นฉันก็อยากรู
