ขวัญพธู บทที่7.มือที่สาม...มารผจญ

1627 Words

“อา...อา...เดี๋ยวค่า...อูยยพอ...ก่อนอาสิงห์ ...ขวัญ...อ๋าาา" หญิงสาวครางเสียงหลง เธอเด้งสะโพกใส่ แอ่นตัวสั่นระริกขึ้นแนบชิดใบหน้าคมคายที่กำลังสาละวนอยู่กึ่งกลางร่างกายของเธอ ชายหนุ่มกำลังสนุกกับการชิม เขากวาดปลายลิ้นเลาะเล็มความหอมหวานไปถ้วนทั่ว ไม่ว่าจะกลีบดอกอวบอิ่ม หรือติ่งเกสรที่กำลังเต่งพอง...ปลายลิ้น...เปียกฉ่ำ ตวัดกวาดต้อน...เขาลิ้มรสความหวานฉ่ำจนชุ่มปอด ก่อนจะค่อยๆ กระถดตัวขึ้นเสมอดวงหน้างาม และขวัญพธูกำลังอ่อนระโหย เธอกำลังทรมานกับความรัญจวน “ขวัญจ๋า...ขออาสิงห์นะจ๊ะ” เสียงแหบปร่ากระซิบริมใบหู ชายหนุ่มพรมจุมพิตที่แก้มใส และเถลไปครอบครองกลีบปากอิ่ม ปิดคำพูดปฏิเสธที่อาจจะหลุดรอดออกมา ความตึงตัวร้อนผ่าว กดแนบต้นขาเรียวยาว มันร้อนปานก้อนไฟที่กำลังลุกโชติช่วง จนขวัญพธูผวาเยือก เธอหวาดหวั่นกับสิ่งที่กำลังดำเนินต่อไป มันน่ากลัวและน่าตื่นเต้น!! ชายหนุ่มชันเรียวขางาม ให้ตั้งชันเขากดบั้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD