168ชั่วโมงยั่วให้รัก บทที่8.คลุ้มคลั่ง!!

1535 Words

อ้อมแขนแกร่งดั่งปลอกเหล็กกระชับร่างระหงแนบอก และทุ่มเทแรงกายที่มีสาดใส่ความร้อนแรงดังไฟบรรลัยกัลป์ให้แบบนอนสต็อป ไม่หยุดไม่หย่อน เรือนกายชื้นเหงื่อมันปลาบเพราะเดียโก้ขยับกายไม่หยุดเมื่อความสุขซ่านทรวงชวนให้หลงใหล... แพขนตางามงอนกะพริบปริบๆ ก่อนจะเปิดขึ้นและเหลือบมองรอบๆ ตัว เธอเหลือบมองหาชายหนุ่มที่นอนกกกอดพร่ำพลอดกับรสรักกับเธอมาทั้งคืน เขาหายไปไหน? คิ้วเรียวสวยขมวดแน่นด้วยความสับสน อารมณ์ปราโมทย์ที่ได้มอบสิ่งสำคัญให้กับอีกฝ่ายจางหายไป เมื่อพื้นที่ด้านข้างว่างเปล่าและเย็นเฉียบเหลือแค่รอยบุ๋ม ของหมอนนุ่มที่ทิ้งหลักฐานเอาไว้ว่าทุกอย่างเธอไม่ได้ฝันไปเอง แต่มันคือความจริง... ระดับดาวค่อยๆ ขยับลงจากเตียงนอน เพิ่งสำนึกได้ว่าตัวเองแทบจะไร้เรี่ยวแรงและเพลียจัดก็เวลานี้เอง เนื้อตัวตึงแน่นไปหมดพอขยับตัวเคลื่อนไหวก็เจ็บแปลบจนต้องนิ่วหน้า ฤทธิ์พิศวาสแสดงหลักฐานเป็นรอยจูบแดงจ้ำตามผิวเนื้อและลาดไหล่ก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD