รสิกาแค่นตะเบ็งเสียง เธอเห็นแต่ช่วงขาของเขาใต้กางเกงสแล็ค ไม่กล้าแม้แค่จะเงยหน้ามองดอมมินิคให้เต็มตาอย่างเมื่อครู่ นี่เขาหลอกเธอมาเพื่อเค้นความจริงซึ่งมันเป็นสิ่งที่แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่เคยได้สัมผัส เธอไม่มีอะไรจะบอกเขานอกจากความหวาดกลัวที่สั่นเหมือนกลองรัวในหัวอก สักครู่ร่างสูงจึงย่อตัวลงและรั้งไหล่บางของหญิงสาวให้เธอหันหน้ากลับไปเผชิญกับเขาอีกครั้ง
“ต้องการความจริง! ในเมื่อตำรวจสืบพยานไม่สำเร็จ เปิดปากแม่คุณไม่ได้ ผมเองนี่แหละที่จะเค้นมันออกมาจากปากของคุณ!”
“ดอมมินิค” รสิกาครางออกมาเสียงแหบแห้งอย่างหวาดหวั่น เธอไม่เคยกลัวอะไรแบบนี้มาก่อน มันเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในชีวิต เหมือนลูกนกที่หลุดเข้าไปอยู่ในกรงเล็บราชสีห์ ไม่มีทางดิ้นหนีและดูเหมือนสิ้นหวังที่จะหลุดรอด ชายหนุ่มเอียงหน้าเล็กน้อยและเหยียดปากอย่างเย้ยหยัน
“พวกคุณคงคิดว่าตลอดระยะเวลาปีกว่าที่ผมไม่ได้กลับบ้าน ผมจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคร
