เช้าวันจันทร์ ตึกคณะนิเทศฯ
“แล้วนี่ผัวน้อยผัวหลวงทั้งหลายของกูหายไปไหนหมดเนี้ย”
ตอนนี้ฉัน บีน่า แพทตี้นั้งกันอยู่ที่โต๊ะประจำใต้ตึกคณะค่ะก็อย่างที่บีน่ามันพูดพวกฉันมาถึงกันตั้งนานจนจะได้เวลาเข้าเรียนแล้วพวกผู้ชายยังไม่มากันเลย
“เออว่ะ!! ปกติพวกแม่งจะมาก่อนพวกเราตลอดนะ”
"กูว่ามันแปลกๆว่ะต่อให้พวกมันจะเมาหรือไปนอนเอากับสาวๆของพวกมันมันก็ไม่เคยสายแบบนี้กันนะ ไลน์กลุ่มก็เงียบปกติเคนจิมันจะไลน์มาตลอดเป็นประจำอยู่แล้วป่ะ มึงสองคนโทรหาพวกมันดิกูลืมเอามือถือมา"
ฉันพูดขึ้นมาอย่างสงสัยเหมือนกัน มันแปลกจริงๆค่ะวันนี้ผู้ชายกลุ่มฉันมันหายเงียบกันไปหมดฉันไม่ได้อยากจะเจอใครเป็นพิเศษหรอกนะคะยิ่งคนๆนั้นฉันยิ่งไม่อยากเจอแต่มันแปลกที่เพื่อนผู้ชายอีก2คนอย่างธามกับเคนจิหายเงียบไปด้วยมันผิดวิสัยของ2คนนั้นโดยเฉพาะเคนจิหมอนี่ไม่เคยเงียบทั้งชีวิตจริงและในแชทกลุ่มอ่ะ
"เดี๋ยวกูโทรหาเคนจิ มึงโทรหาหาธามก็แล้วกั
