10
1085 Words
10
“ปากดีนัก ไหนลองชิมหน่อยซิว่าของโสโครกอย่างเธอ มันจะรสชาติเป็น ยังไง”
ร่างของราเชนทร์โถมเข้าหาร่างของหญิงสาวที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งทันที โดยที่เธอไม่มีโอกาสได้ตั้งตัว ร่างของเธอจึงถูกร่างกายที่สูงใหญ่และกำยำของเขาทาบทับ ราเชนทร์เอื้อมมือไปกดปุ่มที่ทำให้เบาะเอนไปจนสุด ทำให้ร่างของเธอขยับเขยื้อนไม่ได้ สีหน้าของธาริกาเต็มไปด้วยความตกใจและตื่นเต้น หัวใจของเธอเต้นเร็วรัวเหมือนกับว่ามีกลองชุดใหญ่อยู่ในหัวใจ ราเชนทร์ใช้มือของเขาอีกข้างหนึ่งจับหมับที่ท้ายทอยของเธอ และรั้งให้ใบหน้าเธอเข้ามาใกล้ใบหน้าของเขา จนกระทั่งริมฝีปากของทั้งสองแนบสนิทกัน
เหมือนกับมีไฟกองใหญ่กำลังสุมไปทั่วร่างกายของเธอ ความร้อนเร่ากับการบดจูบของราเชนทร์ทำให้ร่างของเธอร้อนเหมือนถูกไฟแผดเผา เรียวลิ้นของเขาชำแรกผ่านไรฟันของเธอจนได้สัมผัสกับเรียวลิ้นที่อ่อนนุ่ม ทันทีที่ลิ้นสากแตะสัมผัสกับเรียวลิ้นนุ่มของเธอ หัวใจของเขาเต้นเร็วอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน มันเหมือนหนุ่มน้อยที่เพิ่งเคยลิ้มลองการจูบเป็นครั้งแรก ซึ่งความเป็นจริงแล้วเขาผ่านศึกมามากมายจนนับไม่ไหว มือของเธอคือสิ่งเดียวที่จะสามารถหยุดยั้งการกระทำที่จาบจ้วงของเขาได้ เธอจึงทุบไปทุกที่ที่มือของเธอจะสามารถสัมผัสกับร่างกายของเขาได้
ความเจ็บจากการทุบตามร่างกายไม่สามารถหยุดการรุกรานของเรียวปากหนานี้ได้ เพราะเขาทั้งดึงดูดเกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นจนมือของเธอเริ่มอ่อนแรงลงเรื่อยๆ สมองเธอเหมือนขาดออกซิเจนไปชั่วคราว สติที่มีอยู่มากล้นเริ่มเหือดหาย ความว่างเปล่าเข้ามาแทนที่ เสียงครางแสดงความพอใจของเขาดังครึ้มอยู่ที่ลำคอ เขายังคงหาความหวานดุจน้ำตาลที่เคี่ยวกับน้ำและตั้งไฟอ่อนๆ รอให้ความหวานแตกหน่อได้ที่ จึงเติมความหอมจากดอกมะลิลงไป เหมือนกับความรู้สึกของเขาตอนนี้ที่ได้รับรู้ทั้งรสที่หวานจากเรียวปากของเธอ รับรู้ความหอมจากโพรงปากอ่อนนุ่ม
เวลานานเท่าไหร่ทั้งเขาและเธอต่างไม่รู้ แต่สิ่งที่ทั้งสองรับรู้ได้ด้วยตัวเองก็คือหัวใจที่เอิบอิ่มจากการสัมผัสเรียวปากหรือที่เรียกว่าจูบ ราเชนทร์ผละริมฝีปากออกเพื่อให้เธอได้หายใจ ซึ่งเขาก็ต้องการออกซิเจนไม่ต่างจากเธอ เมื่อเรียวปากของทั้งสองแยกออกจากกัน ธาริการีบเอามือทั้งสองข้างปิดปากเธอทันที เหมือนไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก
“นึกเหรอว่าเธอปิดปากแล้วฉันจะจูบเธอไม่ได้”
ราเชนทร์พูดชิดใบหน้าของเธอที่ตอนนี้กลายเป็นสีชมพูเข้มไปตลอดจนถึงลำคอ ธาริกาไม่ตอบแต่ยังคงปิดปากอยู่อย่างนั้น
“งั้นก็มาลองดูกัน”
ราเชนทร์ซุกไซ้ใบหน้าไปที่ลำคอของเธอ ก่อนจะใช้ไรหนวดและไรเคราถูไถไปที่ลำคอของเธอเบาๆ เรียวปากของเขาสัมผัสกับลำคอนวลเนียนไปมาอย่างเชื่องช้า ใช้ลิ้นสากลากไล้ไปตามแนวลำคอและก้มต่ำลงเรื่อยๆ จนถึงร่องอกที่สะท้านไหวด้วยแรงลมหายใจที่หนักหน่วงของธาริกา เธอรวบรวมสติและกำลังทั้งหมด ผลักใบหน้าที่กำลังซุกดอมดมทรวงอกของเธอออกอย่างแรง
“พอแล้ว หยุด”
เสียงของเธอแม้จะดังแต่ก็สั่นไหวด้วยความกลัวผสมเสียวสะท้าน ราเชนทร์ยิ้มเมื่อพบว่าเขาเป็นฝ่ายชนะ ร่างสูงใหญ่ที่ทาบทับเธออยู่มองมาที่เธอด้วยสายตาที่กรุ้มกริ่มและเร้าเลีย ธาริกานึกหวาดหวั่นกับสายตาคู่นี้เหลือเกิน
“ถอยออกไปสิ หนักจะตายอยู่แล้ว” ธาริกาพูดเสียงสั่น
“ทำไมต้องทำเสียงสั่นอย่างนั้นด้วยล่ะจ๊ะ เมียจ๋า” ราเชนทร์พูดคำว่าเมียจ๋าเสียงลากยาว
“ใครเป็นเมียนายไม่ทราบ”
“อ้าว ก็เธอไง ทีเมื่อกี้ยังประกาศก้องอยู่เลยว่าเธอเป็นเมียฉัน”
ราเชนทร์พูดพร้อมกับแทะโลมที่ไหล่เนียน ทำให้ธาริกาต้องดิ้นขลุกขลักหนีการโลมเล้าของเขา
“ฉันไม่ใช่เมียนาย นายก็รู้ว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน”
“เมื่อก่อนน่ะใช่ แต่ตอนนี้ไม่”
ราเชนทร์พูดจบก็ประกบปากเธอทันที ใช้เรียวลิ้นสยบความพยศของเธอได้นิ่งสนิท มือหนาของเขาจับที่ทรวงอกแน่นเต่งตึงของเธอ บีบเบาๆ เพื่อกระตุ้นความรู้สึก ธาริกาใช้ร่างกายตามส่วนต่างๆ เป็นอาวุธป้องกันตัว แต่ความคับแคบของรถบวกกับแรงมหาศาลของเขา ทำร่างกายเธอไม่อาจต่อต้านเขาได้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะกระจกรถยนต์ยี่ห้อดังราคาแพงของเขาดังขึ้น ทำให้ทั้งสองผละออกจากกันโดยทันที ดีที่กระจกรถยนต์ของเขาติดฟิล์มกรองแสงเนื้อดี จึงไม่สามารถเห็นเหตุการณ์ในรถได้
“อย่าส่งเสียงดังนะ ไม่งั้นฉันจับปล้ำในรถนี้แน่”
ธาริกาหน้างอเมื่อได้ยินคำสั่งของเขา ‘เมื่อกี้ไม่ได้เรียกว่าปล้ำแล้วจะเรียก ว่าอะไรหะ’ ธาริกาค่อนขอดในใจ
“มีอะไรครับคุณตำรวจ” ราเชนทร์กดปุ่มให้กระจกเปิดออก เอ่ยถามเจ้าหน้าที่ตำรวจด้วยรอยยิ้ม
“พอดีผมผ่านมาเห็นรถของคุณจอดนิ่งอยู่ เลยเคาะดูเผื่อมีอะไรให้ช่วย”
นายตำรวจวัยกลางคนถามราเชนทร์ ก่อนจะเหลือบสายตามองหญิงสาว ที่นั่งก้มหน้านิ่ง
“ไม่มีอะไรครับคุณตำรวจ พอดีเมียผมเขางอนนิดหน่อย ผมก็เลยจอดรถ ง้อน่ะครับ” ราเชนทร์ตอบอย่างไม่มีพิรุธ ก่อนจะเสมองหน้าหญิงสาวที่เงยหน้ามา มองเขาพอดี
“จริงหรือเปล่าครับคุณผู้หญิง” นายตำรวจถาม
“ค่ะ”
ธาริกาตอบนายตำรวจเพราะมีดวงตาสีน้ำตาลเข้มถลึงตาใส่เธออยู่
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ”
นายตำรวจพูดจบก็เดินไปขึ้นรถกระบะที่มีโลโก้สถานีตำรวจติดอยู่ เมื่อรถตำรวจเคลื่อนตัวออกไปแล้วธาริกาจึงเปิดฉากรบกับเขาทันที
- Writer
