14

1210 Words

14 สมองน้อยๆ ของเธอกำลังขาดอากาศหายใจ เพราะเขาไม่เว้นระยะให้เธอหายใจได้เลย ราเชนทร์มัวแต่หลงเพลินกับเรียวปากอวบอิ่มอยู่ จึงไม่รู้ว่าหญิงมากแผนการอย่างเธอกำลังจะทำอะไร อาการคอพับคออ่อนและร่างกายอ่อนแรงของเธอ ที่นิ่งพับไปทำให้เขารู้สึกตกใจ ร่างกายที่ต่อต้านเขาเมื่อครู่กลับนิ่งสนิทไม่มีอาการตอบสนอง เขาจึงถอนริมฝีปากออก ก่อนจะใช้มือของเขาตบที่แก้มของเธอเบาๆ “นี่เธอเป็นอะไรของเธอ แก้วตื่นสิ” ราเชนทร์พยายามเรียกหญิงสาวในอ้อมแขนของเขา แต่เรียกเท่าไหร่เธอก็ไม่ตอบสนองเสียงเรียกของเขา ร่างของธาริกาถูกเขาช้อนอุ้มด้วยลำแขนหนา ราเชนทร์อุ้มหญิงสาวมายังห้องนอนที่อยู่ใกล้ที่สุด ก่อนจะวางร่างที่ไร้สติลงบนเตียงนอนสีขาวหนานุ่ม “อะไรวะ ท่าทางกร้านโลกขนาดนี้โดนจูบนิดเดียวเป็นลม บ้าจริง” ราเชนทร์บ่นพร้อมกับส่ายศีรษะไปมา เขานั่งมองใบหน้าที่ดวงตาทั้ง สองข้างหลับพริ้ม จมูกโด่งรั้นเชิดเล็กน้อย ริมฝีปากที่บวมช

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD