หวานกล่อมรัก

ตอนที่ 2

เพชรนิลยกมือไหว้ผู้สูงวัยทั้งสี่คน ส่วนสุภาพสตรีคนสวยสะดุดตาเขาถูกแนะนำว่าเป็นลูกสาวของท่านรองของหน่วยงานรัฐอะไรสักอย่าง เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจฟัง แต่เขาตั้งใจรับไหว้น้อง ตั้งใจยิ้มให้อย่างเป็นมิตร และเต็มใจอย่างยิ่งที่ได้รู้จักน้อง

เป็นไปตามคาด เมื่อผู้ใหญ่แนะนำให้เขากับน้องได้รู้จักกันแล้วก็คะยั้นคะยอให้เขาดูแลน้อง บอกให้พาไปหาอะไรรับประทาน เพชรนิลไม่ขัดใจความต้องการของผู้ใหญ่ เขาขยับเข้าไปใกล้ให้น้องควงแขนเขาแทนมารดา น้องยิ้มเอียงอาย แต่สายตาของน้องที่เขาสานสบด้วยนั้นกลับเป็นประกายเร่าร้อน เสือหนุ่มในคราบกระต่ายน้อยจึงยิ้มมุมปาก ไอ้รายการสรรเสริญเยินยอถึงความเป็นกุลสตรีของน้องที่แม่ของเธออวดอ้างมาเมื่อครู่ ก็คงเป็นแค่เพียงคุณสมบัติจอมปลอมเอาไว้นำเสนอให้ลูกสาวดูเลอค่าขึ้นมาเท่านั้นเอง แต่ในความเป็นจริงแล้วยายนี่ร้อนแรงอย่างกับไฟ

ก็ดูสิ...คล้องแขนเขาเดินห่างออกมาจากลุ่มผู้ใหญ่ไม่เท่าไร เธอก็เอานมซิลิโลนมาเบียดต้นแขนเขาซะแล้ว กระต่ายน้อยผู้รับบทลูกที่ดีของแม่กระแตลอบถอนหายใจ แม่นะแม่จะแนะนำใครให้รู้จักก็ไม่สืบประวัติคัดกรองให้ดีก่อนเลย

“นะคะ อาเหนือ ให้หนูจ๋าทำงานเถอะนะคะ หนูสัญญาว่าจะไม่ทำให้อาเหนือเดือดร้อน เราจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับระหว่างเราสองคน พ่อจ๋าไม่รู้เรื่องนี้แน่นอนค่ะ” หนูจ๋าหรือปานดวงใจนักศึกษาปีสองวัยสิบเก้าปีสวมชุดนักศึกษา เสื้อพอดีตัว สวมกระโปรงทรงสอบเหนือเข่าเล็กน้อยดูเรียบร้อย หญิงสาวเข้ามาหาอาแสงเหนือน้องชายของพ่อถึงห้องทำงาน ซึ่งอยู่ภายในโรงแรมชื่อดังที่อาของเธอเป็นเจ้าของ เธอมาของานทำ เพราะอยากได้เงินที่มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองจริงๆ เพื่อจะเอาไปซื้อของขวัญวันเกิดให้ตาจ๋า จริงอยู่ว่าลำพังเงินสองหมื่นกว่าบาทนั้น เธอจะขอกับใครก็ได้ หรือจะเอาเงินเก็บตัวเองออกมาใช้ก็ได้ แต่เงินพวกนั้นก็มีที่มาจากคนอื่นทั้งนั้น เธออยากใช้เงินที่หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเธอเอง เพื่อซื้อของขวัญสุดพิเศษให้ตาจ๋า

“หนูจ๋าจะซื้ออะไรให้น้าปิง ราคาเท่าไร อาออกให้ทั้งหมดเลย หนูจ๋าไม่ต้องทำงานหรอกนะ” น้าปิงหรือคุณตาปิงของหนูจ๋าเป็นพ่อตาของเขาและพี่ชาย เขาแต่งงานกับป้าปรายของหนูจ๋า พี่ชายเขาแต่งงานกับแม่ปันปันซึ่งเป็นแม่ของหนูจ๋า ป้าปรายเป็นพี่สาวของแม่ปันปัน สองครอบครัวเลยใกล้ชิดสนิทสนมกันมาก

“ไม่เอาค่ะ แบบนั้นก็ไม่น่าภูมิใจสิคะ หนูอยากหาเงินซื้อของขวัญให้ตาจ๋าเอง นะคะ...อาเหนือ ให้หนูจ๋าทำงานเถอะนะคะ”

แสงเหนือมองหน้าคนที่นั่งอยู่ตรงหน้า ระหว่างหลานสาวกับเขามีโต๊ะทำงานตัวใหญ่กั้นไว้ ช่างเป็นเด็กหัวดื้อ เข้าใจยาก และแปลกเหมือนพ่อไม่มีผิด นี่ถ้าไม่นับหน้าตาว่าน่ารักเหมือนแม่นะ เขาคงนึกว่าพี่ชายเขาใช้วิธีการโคลนนิ่งหนูจ๋าออกมาแน่ๆ

“แต่...”

“อาเหนือไม่รักหนูจ๋าแล้วเหรอคะ”

แสงเหนือกลืนคำคัดค้านลงคอแทบไม่ทัน เมื่อถูกหลานสาวดักคอด้วยคำพูดที่เขาไม่กล้าปฏิเสธ แถมหลานยังปั้นหน้าเศร้า นัยน์ตาใสๆก็เริ่มมีน้ำมาคลอ “อา...”

“ถ้าอาเหนือไม่อยากให้หนูจ๋าทำงานที่โรงแรมด้วย หนูจ๋าไปหางานที่อื่นทำก็ได้ค่ะ” หนูจ๋าทำท่าจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ แต่อาของเธอก็รีบห้ามไว้เสียก่อน

“โอเค! อาให้หนูจ๋าทำงานแล้วครับ นั่งลงครับ เดี๋ยวอาจะเรียกคนมาพาไปทำงาน เริ่มทำงานวันนี้ตอนนี้เลยใช่ไหมครับ”

หนูจ๋าระบายยิ้มเต็มดวงหน้าน่ารัก หญิงสาวยกมือไหว้ผู้เป็นอาอย่างอ่อนช้อย

“ขอบคุณอาเหนือนะคะ หนูจ๋ารักอาเหนือมากๆค่ะ” คนได้งานทำบอกเสียงใส นัยน์ตาเป็นประกายระยิบระยับ ดีใจที่ได้ทำงานสมความตั้งใจ

คนถูกหลานบอกรักส่ายหน้าแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ นึกหวั่นใจอยู่ลึกๆ งานนี้ถ้าเขาไม่ถูกพี่ชายเตะก็คงถูกเมียรักด่าจนหูชาแน่ๆ

ในที่สุดเพชรนิลก็พาตัวเองหลบฉากมาจากแม่น้องนางคนงามหน้าอกคัปซีเพราะซิลิโคนได้ ชายหนุ่มแอบมายืนหลบอยู่มุมหนึ่งหน้าห้องจัดงานบริเวณทางเดินของโรงแรม เขาถอนหายใจแสนเซ็ง แม่นะแม่รู้ก็รู้อยู่ว่าเขาไม่ชอบการมาดูตัวแบบนี้ แต่ก็ยังดึงดันจัดสรรนัดพบพาเขามาด้วยอยู่ได้ ถ้าไม่ตามใจก็งอน แล้วพอแม่งอน เขาก็โดนพ่อดุ น้องสาวแท้ๆทั้งสองคนทั้งกระเต็นและกระติ๊บที่ออกเรือนไปแล้วก็โทรมาต่อว่า ยายน้ำฝนน้องสาวบุญธรรมที่อยู่ถึงไร่ภูอิงฟ้าก็โทรมาขอร้องให้เขาช่วยตามใจแม่หน่อย สรุปถ้าเขาทำให้แม่งอนไม่พอใจ เขาก็จะโดนกดดันให้ต้องเป็นฝ่ายมาง้อแม่เหมือนเดิม เป็นลูกชายคนโตที่ยังโสดและต้องอยู่กับแม่มันไม่ง่ายเลย

“เดี๋ยวสิคะอาเหนือ หนูยังทำงานไม่ครบชั่วโมงเลย” หนูจ๋าแย้งอาของเธอ เมื่อผู้เป็นอามาบอกว่าไม่ต้องทำงานต่อแล้ว

“ไม่ครบก็ไม่เป็นไร อาจ่ายค่าแรงให้เต็ม ไม่หักแม้แต่บาทเดียว” แสงเหนือบอกด้วยใบหน้าไม่สู้ดีเท่าไรนัก เพราะเมียของเขาซึ่งมีศักดิ์เป็นป้าของหนูจ๋ารู้แล้วว่า เขาปล่อยหลานสาวมาทำงานเป็นบริกรเสิร์ฟเครื่องดื่มในงานเลี้ยงการกุศลที่ห้องบอลรูมของโรงแรม

“แบบนี้ก็เอาเปรียบคนอื่นสิคะ” หนูจ๋าทำปากยื่นน้อยๆ เธอเพิ่งทำงานไม่นาน กำลังสนุกกับงานด้วย แล้วจู่ๆอาของเธอก็มาตามให้ไปหาป้าปรายที่ห้องทำงาน

“หนูจ๋าครับ ขอร้องล่ะครับ ไปกับอาเถอะลูก ป้าปรายรออยู่ในห้องทำงาน ถ้าหนูจ๋าดื้อดึงจะทำงานต่อ อาต้องถูกป้าปรายของหนูจ๋าเชือดคอแน่ๆ” แสงเหนือแทบจะไหว้หลานสาว เพื่อขอร้องให้เธอตามเขากลับไปที่ห้องทำงานด้วยกัน แต่คนยังสนุกกับงานกลับไม่หือไม่อือ เพราะยังอยากทำงานต่อ พอเห็นหลานยังยืนนิ่ง ใบหน้าน่ารักก็หงิกงอลงทุกที แสงเหนือจึงตัดสินใจคว้าเอาข้อมือหลานสาวดึงให้เดินตามไปด้วยกัน งานนี้หนูจ๋าจะต้องแก้ต่างให้เขา ไม่อย่างนั้นเมียคงไม่ให้เขานอนร่วมห้องด้วยแน่