สไมล์วิ่งออกมาอยู่ในห้องนั่งเล่นกดรับสายที่เธอรอตั้งแต่อาบน้ำเสร็จเธอใช้เวลารอนานเกือบยี่สิบนาที
"คุณป๋า!"
(อาบน้ำเสร็จหรือยังคะเด็กน้อย)
"เรียบร้อยแล้วค่ะคุณป๋าละคะ"
สไมล์เอ่ยเสียงใสอย่างมีความสุขที่ได้คุยกับชายที่เธอชอบเหมือนที่ป๋ามินทร์มีความสุขที่ได้คุยกับเธอเช่นกัน
(เรียบร้อยแล้วค่ะ เป็นยังไงบ้างเหนื่อยมั้ยพรุ่งนี้ไปรับเช้าๆจะตื่นไหวมั้ยเนี้ย)
ป๋ามินทร์เอ่ยติดตลกแกมหยอกเด็กสาว สไมล์ได้ยินดังนั้นก็รีบสวนทันควัน
"สบายมากเลยค่ะสไมล์เป็นเด็กตื่นเช้ามากๆ ฮาวววววว มากจริงๆนะคะ"
หญิงสาวตอบไปพลางหาวไปด้วยเล่นเอาชายหนุ่มถึงกับหลุดขำออกมา เพิ่งจะกี่ทุ่มเองทำไมเด็กน้อยของเขาถึงง่วงซะแล้ว
(อะไรกันคะนี่มันเพิ่งจะกี่โมงเอง ทำไมเด็กน้อยของป๋าถึงได้มีท่าทีง่วงนอนขนาดนี้)
"ไม่ค่ะสไมล์ไม่ได้ง่วงเลย สไมล์คุยกับคุณป๋าได้ถึงเช้าเลยค่ะ"
เธอฝืนตัวเป็นอย่างมากโดยปกติเบนนี่เป็นคนที่นอนไวมากสามทุ่มก
