Chapter 26

1390 Words

หลังจากที่แมน เบนนี่และคุณแม่กลับมาถึงที่บ้านเขาก็ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าบ้านอย่างไม่รู้จะพูดอะไรด่อรและหลังดี ป๋ามินทร์ให้เขามาอยู่ดูแลสองคนที่บ้านคือก็พอเข้าใจ แต่เขาเองเป็นผู้ชายแล้วก็ไม่รู้ว่าจะต้องปฏิบัติตัวอย่างไรถึงจะเหมาะสม "พ่อแมนยืนนิ่งทำไมลูกเข้ามาสิ" เขามองเบนนี่ด้วยความกังวล กลัวว่าถ้ามีใครมาเห็นอาจจะเอาไปนินทาได้กลัวเหลือเกินว่าเธอจะเสียหาย "คือผมนอนข้างนอกก็ได้ครับ ผมเคยทำงานหน่วยรบพิเศษนอนกลางดินกินกลางทรายมาหลายปีอยู่ได้สบายมากครับ" เขาเอ่ยออกไปเสียงแห้งการที่เขาไปอยู่ในบ้านจะทำให้ทั้งสองคนลำบากใจซะเปล่า เอาแบบนี้แหละดีที่สุดแล้ว "ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะคุณแมน บ้านเบนนี่มีห้องนอนตั้งห้าห้องเลือกเอาสักห้องก็ได้ค่ะ ไปนอนที่นอนนุ่มๆสบายๆเถอะ" เบนนี่พูดไปพร้อมกับหัวเราะร่าอดขำไม่ได้จริงๆ นี่เขานึกว่าบ้านเธอคือสมรภูมิรบหรืออย่างไรถึงได้ทำเหมือนออกรบแบบนั้น ตัวเธอเองไม่ทำให้เขาล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD