“ไม่ ไม่แต่ง”อีกคนหลับตาลงช้าๆ คำตอบที่ได้ไม่เกินคาดหมาย กระชับอ้อมกอดเป็นเขาที่ทำให้นางกลัว ต่อไปนี้เห็นจะไม่อาจฝืนใจเฟิ่งหลิวแล้ว
เฟิ่งหลิวหลับใหลไปในอ้อมกอด คงจะร้องไห้หนักจนอ่อนเพลีย ต่อไปนี้เห็นทีจะต้องรับนางไว้ข้างกายในเมื่อไทเฮาออกปากให้นาง รั้งตำแหน่งฮองเฮาของเขา คงมีอะไรที่ไทเฮาคิดไว้แล้วว่าเหมาะสมแต่องค์หญิงสิบสี่ผู้นั้นเล่าแต่เดิมไม่เคยคิดที่จะอ่อนข้อให้เขาแต่ตอนนี้ทำไมถึงเปลี่ยนความคิด เขาเสียอีกที่แต่เดิมอยากได้นางมาครอบครองแต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่าคนในอ้อมแขนนี้ต่างหากที่เขาหวงแหนและอยากได้นางมาครอบครองเกินใคร เขาใจโลเลเช่นนั้นหรือแล้วหยิ่วเย่วเล่าสายตาที่มองเขาอย่างเจ็บช้ำ จนเขาไม่อยากจะเห็นหน้านาง หมิงซื่อกดริมฝีปากที่ หน้าผากเนียนเบาๆ ปล่อยให้เฟิ่งหลิวหลับไปในอ้อมกอดของเขา
เฟิ่งหลิวลืมตาตื่นในอ้อมแขนแข็งแรงของหมิงซื่อที่กอดประคองไว้ หลับไปนานแค่ไหน คนผู้นี้ยังกอดประคองอยู่อ
