ผู้ชายหน้าไม่อาย (50%)

1770 Words

11 - ผู้ชายหน้าไม่อาย เช้าวันต่อมา ซ่าาาา เสียงพายุฝนกระหน่ำลงมารุนแรง ราวกับมีใครบางคนไม่บริสุทธิ์ไปปักตะไคร้ทำฟ้าฝนถึงวันอวสานของโลก สาดพายุเม็ดฝนเข้าบ้านเต็มกำลังทำผมเก็บข้าวของช่วยครอบครัวต้นส้มไม่ทัน ผ้าที่ตากไว้ตั้งแต่เช้าเห็นฟ้าฝนสงบจะทำผ้าแห้ง ยังไม่ทันเดินออกไปหลังแขวนเสร็จ พายุกระหน่ำใส่ไม่ยั้งเก็บผ้าเก็บข้าวของไม่ทัน ยังดีที่ไม่มีอะไรเสียหายยกเว้นใจผมนี่แหละยังซ่อมรอยร้าวไม่เป็นชิ้นดี “นี่ผมยังเป็นแฟนต้นส้มอยู่ไหมครับแม่ หรือมันหายไปกับพายุฝนแล้ว” ผมว่าต้นส้มมันเป็นคนปักตะไคร้ทำพายุถล่มไม่หยุดตั้งแต่เช้า แล้วหายหัวไปกับผู้ชายคนไหนไม่รู้ เวลาเป็นแบบนี้ชอบปิดโทรศัพท์หนีผมเสมอจะให้ไปตามหาที่ไหน ผมไม่อยากเสียน้ำมันรถมอเตอร์ไซค์ไปตามหาไม่มีจุดหมายทำเสียเวลาหรอก “หรือผมต้องล่ามโซ่มันไว้คาบ้าน” “ไอ้บอนสี ลูกกูคนนะไม่ใช่หมา” “มันไม่ใช่หมา มันเป็นแรดชอบไปผสมพันธุ์กับผู้ชาย มันมีผม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD