CENGAVER
“Efendim?”
“Nasılsınız oğlum? Dilem nasıl? Bebek nasıl? Bir gittiniz aramıyorsunuz da? İnsan vardık ana demez mi?”
“Çıkmış ana aklımdan. Kusura bakma,” dedim Dilem’e bakarken. Lafa gelince akça pakça kız, elinden kaçırma diyordu ama gelip de tam en güzel anın içine etmesini başarıyordu.
“He iyi. Selam söyle kızıma. Ezman oğluma. Berfin geline. Dikkat edin kendinize. Son aylar sıkıntılı geçer biraz. Yormayın kızı.”
“Yormuyoruz ana, söylerim selamını. Merak etme.” Dilem yavaşça tabureden inerken kolundan tutup destek oldum. Dilem elini yüzünü yıkayıp banyodan çıkarken iç çektim.
“Ediyorum oğlum. Benim başka merak edecek neyim var. Beni habersiz bırakma.”
“Tamam ana, sen de dikkat et, görüşürüz.”
Telefonu kapatıp tek kaldığım banyoda aynaya baktım. Vardır bunda da bir hayır
