DİLEM Arkamı dönüp Cengaver’in beline kollarımı dolayıp başımı göğsüne gömerken gözlerimden akan yaşları gizleyemiyordum. Ben dün gece neler düşünürken, o kim bilir kaç gündür bu anların planını yapıyordu. “Çok teşekkür ederim. Çok ama çok teşekkür ederim Cengaver.” Cengaver kollarını bana dolayıp yüzünü saçlarıma gömdü. “Ne demek güzelim. Sen mutlu ol yeter ki. Mutlu yıllar yeniden. İnşallah.” “İnşallah,” derken Berfin’in sesi duyuldu. “Kocana her zaman sarılırsın kızım. Önce bana sarılsana.” Her zaman mı? Evlendiğimizden beri bu ikinci sarılış mıydı? Beş ayda iki? Harbiden de her zaman sarılıyormuşum diye düşündüm kendimle alay ederek. Cengaver’in kollarının arasından çıkarken bu kadar uzun boylu olmasının haksızlık olduğunu düşünmeden de edemedim. Adamın boynu sarılamayacağım uza