DİLEM
Yedi aylık hamile karnımla mezarlığın yolunu adımladım. Levent’in mezarına yaklaştıkça kalbim hızla atmaya başladı. Mezar taşının önünde durdum ve gözlerimi onun ismini taşıyan taşa diktim. Gözlerimden süzülmeye başlayan yaşları elimin tersiyle sildim ve dudaklarımdan titreyen bir “Merhaba” çıktı. “Ben geldim,” dedim fısıltılı bir sesle. Kalbim içimde çırpınıp duruyor, midem heyecanla karışık bir üzüntüyle kasılıyordu.
“Uzun zaman oldu,” dedim. Sesim boğuktu. “Özledim seni.” Eğilip toprağını avuçladım. Onun yanaklarını okşarmış gibi mezar taşını okşadım.
“Kızgın mısın bana, geç geldiğim için? Burada olsaydım başka olurdu biliyorsun ama uzaktayım. Berfin sözünü tutmuş, güzel bakmış mezarına...”
Yutkundum. “Evlendim,” dedim zorlukla. “Görüyor musun? Biliyor musun?” Rüyalarıma gird
