ตกดึกคืนหนึ่ง คนผู้หนึ่งในชุดคลุมสีดำปิดบังตนเองเอาไว้ทั้งร่างเร่งฝีเท้าเบาก้าวเข้ามายังเรือนของหยางเจี๋ยด้วยท่าทางลับ ๆ ล่อๆ ด้านหลังของคนผู้นั้นมีคนผู้หนึ่งในชุดผ้าต่วนสีดำติดตามมาไม่ห่างจนกระทั่งคนทั้งคู่หยุดเดิน เสียงใสของคนผู้หนึ่งจึงเอ่ยว่า
"เจ้ารอดูต้นทางตรงนี้หากมีคนมาให้รีบบอกข้า"
"เจ้าค่ะ"
เสียงสตรีผู้หนึ่งรับคำเบาๆ ก่อนที่สตรีในชุดผ้าไหมคลุมสีดำจะเร่งฝีเท้าไปยังเรือนท้ายจวนอันเป็นที่พำนักของคนผู้หนึ่ง ในหัวใจของนางเต้นตึกตัก ขึ้นมาแล้วพลันชะงักเท้าแล้วหยุดอยู่ตรงนั้น ในใจใคร่ครวญถึงคำพูดที่ตนเองคิดว่าเหมาะสมที่สุดที่จะพูดคุยกับคนผู้นั้น
แม้เขาจะเป็นเพียงทาสแต่ท่าทางของเขาก็องอาจ สง่างามประดุจคุณชายสูงศักดิ์ผู้หนึ่ง ด้วยหน้าตาและความสามารถของเขานั้นย่อมโดดเด่นเป็นอย่างยิ่ง สตรีผู้หนึ่งซึ่งเห็นเขาเติบโตมาสง่างามเช่นนี้มีหรือจะไม่อ่อนไหว
สุดท้ายด้วยใจที่โหยหาที่มีแก่เขาผู้นั้น
