บทที่ 12
*เนื้อหาดังต่อไปนี้มีการกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร มีคำพูดและการกระทำที่ทำร้ายจิตใจ มีการใช้คำพูดข่มขู่ทำให้ตัวละครเกรงกลัว ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาชี้นำหรือให้ปฏิบัติตามเป็นเยี่ยงอย่าง โปรดใช้วิจารณญาณในการเสพเนื้อหาด้วยนะคะ :)*
"อื้อ! ปล่อยลินณ์นะพี่พอร์ช พี่พอร์ชจะทำแบบนี้กับลินณ์ไม่ได้นะ!" ฉันพยายามผลักไสคนตัวโตที่ตอนนี้กำลังล็อกร่างกายของฉันเอาไว้บนเตียงกว้างทั้งหยาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มสองข้าง
มันเป็นน้ำตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและเสียใจ ทั้งที่เขาไม่ควรจะทำแบบนี้กับฉันแต่เขาก็เลือกที่จะทำมัน เขามีคนในใจอยู่แล้วจะกลับมาหาฉันอีกทำไม...ทำไมถึงใจร้ายกับฉันได้ขนาดนี้!
"ทำไมจะทำไม่ได้! พี่ทำได้มากกว่านี้อีกลินณ์เองก็รู้ดี"
"อื้อ!!" ฉันเบิกตากว้างเมื่อริมฝีปากหนาโน้มลงมาก่อนจะบดลงที่ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรงจนรู้สึกถึงกลิ่นและรสชาติคาวเลือดจากแรงกระแทกของเขา
ฉันพยายามเม้มปากตัว
