Bazı izler kalıcıdır, insanın kalbini düşer ve üzerine istediğin kadar toprak at yine de gitmez. Alt katımda her şeyden habersiz öylece oturan adam benim gençliğimin katiliydi. Nazlı’ya belli etmemeye çalışıyordum ancak büyük bir yangın vardı içimde. Hiç sönmeyecek, hiç dinmeyecek bir yangın.
Nazlı’ya olan biteni anlattığımda irice açtığı yeşil gözleriyle beni dinliyor, acıma şahitlik ettiği yetmiyormuş gibi ortaklık da ediyordu canım arkadaşım. Onun gözlerinde de acı vardı. Benim çektiğim acıyı gördüğü için içi parçalanıyor su. Biz onunla arkadaştan çok daha öte kız kardeştik aslında. Belki de bundan dolayıdır birimize bir şey olsa hemen diğeri hissederdi.
Nazlı da benim kayıplarımı hissediyordu.
Aradan geçen dile kolay beş yıl...
Bana sıkıca sarılıp sırtını sıvazladı. “Sana üzülme y
