Kalbim tam anlamıyla ağzımda atıyor, ensemden soğuk terler akıyordu. Ağzımı açıp hala daha tek bir kelime edemiyordum. Onun burada ne işi vardı ve biz nasıl denk gelmiştik onca şehir arasından? Kafayı yemek üzereyim. Her şey ortaya çıkacaktı ve benim açıklayabilecek gücüm bile yoktu.
“Ne oluyor Beyza? Ne diyor bu lavuk?” diyen Serkan ile Tolga’nın kaşları hızlıca çatıldı ve boynunda ki damarlar belirginleşmeye başladı. Ne yazık ki Tolga çabuk sinirlenen bir insandı. Aniden öfkelenir ve çok çabuk sakinleşirdi. Oldukça güçlüydü zaten bana dövüşmeyi de o öğretmişti. O bir zamanlar benim en yakın arkadaşımdı. İtiraf etmek gerekirse onu çok özlemiştim. Hatta ona sıkıca sarılıp saatlerce ağlamak ve dertleşmek istiyordum ama şu an ne zamanı ne de yeriydi.
“Lavuk derken? Ağzını topla yoksa bira
