28
ทรรศิกาเปล่งเสียงครางระบายความสะท้านเสียวที่ก่อเกิด มาพร้อม กับความเจ็บจากการกระแทกกระชั้นเข้าใส่ มือใหญ่อีกข้างจับที่พนักโซฟาเอาไว้เพื่อเป็นหลักยึดในการออกแรงส่ง มืออีกข้างขยำเต้าทรวงอวบอย่างสนุกมือ เรียวยังคงตั้งหน้าตั้งตาซอยถี่ร่างกายต่อไปไม่ยอมหยุด ไม่สนใจเสียงครวญครางทรมานที่ระงมออกมาอย่างต่อเนื่อง
“กรี๊ดด...” แม้ว่าร่างกายจะเจ็บแสนเจ็บ ทรรศิกาต้องยอมรับว่ามีความรู้สึกหนึ่งที่แทรกซึมเข้ามาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ความรู้สึกที่ว่านั้นคือความเสียวซ่านที่อัดแน่นอยู่ภายในกลีบสาว มันมาโดยที่เธอไม่รู้ตัว ปฏิเสธการเดินทางมาของความสุขสมไม่ได้ ความสุขที่จมดิ่งลงไปในหุบเขาแห่งความมืดมิดเพียงลำพัง
ใบหน้างามเสียดสีกับพนักโซฟาตามแรงขยับเรือนกายใหญ่ที่ไม่รู้ว่าจะจบสิ้นลงเมื่อใด ร่างกายหญิงสาวเริ่มอ่อนล้า หัวใจเริ่มอ่อนแรง กลีบสาวร้าวระบม ความแสบร้อนจากแรงเสียดทานของผนังถ้ำเนื้อนุ่มกับความอลังการ
