24
“คุณพี่ไม่น่าทำอย่างนี้กับน้ำหวานเลย ที่ผ่านมายังทำร้ายลูกไม่พอหรือไง ส่งลูกไปตายชัดๆ เลย ฮือ” เมื่อนึกถึงข้อนี้ขึ้นมาทีไรน้ำตาของผู้เป็นแม่ไหลรินลงมาอีกครั้ง สาเหตุส่วนหนึ่งเป็นเพราะนางเอง หากเมื่อคืนก่อนนางไม่บอกกับทรรศิกาว่าทาคุยะนัดให้ไปพบที่ร้านโอซากะ เรื่องมันก็คงไม่เกิดขึ้น ลูกสาวนางก็ไม่ต้องตกไปอยู่ในเงื้อมมือของเรียว
“ผมเองไม่เคยเข้าใจคุณท่านเลยว่าคิดยังไง รู้สึกยังไง ดูท่าทางคุณท่านจะไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง ผมรู้มาจากคุณโคงะว่า คุณท่านโยนความผิดเรื่องการตายของคุณมายุมิกับคุณหนูมินามิให้กับคุณหนูรับแต่เพียงผู้เดียว ห้ามให้คุณหนูบอกใครว่าคุณท่านเป็นคนสั่ง ผมสงสารคุณหนูจริงๆ เลยครับ สงสารจริงๆ เลย” นาโอะโตะพูดเสียงเครือ มีความรู้สึกเหมือนที่พูดออกไปจริงๆ ความสงสารที่มาพร้อมกับความไม่เข้าใจ วรวรรณอึ้งไปชั่วขณะเมื่อนาโอะโตะพูดถึงข้อนี้ อาจจะมองว่าไม่มีใครเข้าใจเหตุผลที่ทาคุยะทำล
