ถ้าคิดว่าสาวน้อยจะใจไม่กล้าพอหลบหน้าแล้ววิ่งหนีหายก็อาจจะผิดคลาดไปเล็กน้อย เพราะเธอยืนประจันหน้าอยู่ตรงหน้าสิงหราชอย่างห้าวหาญ จนชายหนุ่มยังมุ่นคิ้วด้วยความแปลกใจ
เธอไม่ยอมหนีเขาไปจริงเหรอ..
ทว่าความจริงของการที่เธอยังอยู่ตรงหน้าเขาในเวลานี้ คือปลายฟ้าตัวแข็งทื่อไม่กล้าขยับไปไหนต่างหาก ร่างกายไม่เป็นใจหลังสิงหราชผละริมฝีปากออกไปอย่างอ้อยอิ่ง
เขาจูบเก่งจนคนที่ไม่รู้ประสีประสารู้สึกเทียบไม่ติด ทั้งน้ำเสียงและสายตาไม่ต่างอะไรจากนักล่าที่ทำให้เหยื่อติดกับแต่โดยง่าย
และใช่.. ปลายฟ้าติดกับสิงห์อย่างเขาเข้าให้แล้ว
“รู้มั้ยว่าฉันก็เป็นผู้ชายคนนึงเหมือนกัน..”
ปลายฟ้าขบกัดริมฝีปากล่าง ก่อนจะพยักหน้าหงึกหงักด้วยท่าทางเขินอายจนไม่กล้าสบตาสิงหราช
“จะไม่หนีสินะ” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นในลำคอคล้ายรำพึงรำพัน คมเขี้ยวขบกัดริมฝีปากสะกดกลั้นอารมณ์เอาไว้
กระทั่งวินาทีที่คนตัวเล็กค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองเขา ด
