When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
CHAPTER TWENTY FIVE Alas dies na ng gabi nang makaramdam ako ng gutom. Bumaba ako para kumain. Pagbaba ko ay naabutan ko si Sherwin na umiinom ng tubig. Bakit gising pa to? "Hoy Sherwin" tawag ko sa kanya na ikinalingon niya. Mukang aalis siya ah? Saan naman kaya ito pupunta? "Saan ka pupunta?" nagtatakhang tanong ko. "Pinapatawag ako ni papa" sagot niya na ikinagulat ko. Si papa? Tumalon ako pababa at daling lumapit sa kanya. "Teka, ako nalang ang pupunta" pagboboluntaryo ko. Kapag si papa ang nagpapatawag, tiyak na may ipaguutos ito. Ako ang palaging pinapapunta ni papa sa kanya kaya naman bahagya akong nabigla nung sabihin sa'kin ngayon ni Sherwin na ipinapatawag siya. "Hindi pwede" aniya at hinawi ako sa harap niya na para bang kurtina. "Sapakan tayo. Kung sino ang manalo siya