Riverhills

Chapter 10: Dead Body

“LOVE is in the air,” as this quote supports this phrase, “You don’t wait for love to happen to you. You go out there and feel the breeze and sniff the air! The fragrance of love will come wafting towards you in no time!” – Avijeet Das.

Toxic and disgusting day to celebrate love. Poisonous event that makes people thirsty for love and used as cover up to their inside intentions – s*x.

Lahat ng SSG Officers ay abala sa paghahanda ng mga kakailanganin para sa event ngayong araw. Everyone is looking their own partner for the night ball later. Ang iba naman ay inaaliw na lang ang sarili sa mga food cart na nakapuwesto sa paligid.

Naunang lumapit si Jefferson kay Vanessa habang kasunod naman niya sina Kristine at Jake. “Van,” mahinang tawag ni Jefferson sabay hinawakan niya ang balikat nito.

“Uy, Jeff!” masayang sabi ni Vanessa nang makita niya si Jefferson pagkalingon niya. “Nandito na pala kayo. Nasaan sila?”

“Pres, start na po tayo any minute.” sambit ng kasama niyang officer.

“Okay. Just give me a minute.” sagot niya rito.

“Van, I listen to me.” Sa tono nang pananalita ni Jefferson, para siyang natatakot. Sa laki niyang tao, malabong may kinakatakutan siya.

“What’s wrong? May problema ka ba? Nasaan ba kasi sila?” nag-aalalang sabi ni Vanessa, at saka niya inilibot ang tingin sa paligid. “Ayon na pala sila!”

“Van, listen. Kailangan ba talaga ang event na ito ngayon? There’s a killer on the loose –”

“Jeff, keep your voice low. Baka may makarinig sa ‘yo.” mahina ngunit madiin ang pagkakasabi ni Vanessa. “‘Di ba, sabi ng dadddy mo, you have to refrain yourself from getting involve to this. Hindi naman natin alam kung ano talaga ang rason kung bakit siya pinatay nang killer. Bakit, may alam ka pa bang iba maliban sa nakita mo sa office ng daddy mo?”

Natigilan si Jefferson ngunit agad din siyang nagsalita. “Just be careful.”

“Bhie!” Biglang dumating si Kristine kasama si Jake, at agad niyang niyakap si Vanessa pagkalapit niya. “I’m so proud of you. You know that, right?”

Nawala sa usapan sina Vanessa at Jefferson dahil sa biglaang pagdating ng mga kaibigan nila.

“Of course, I know that. Thank you, bhie.” Vanessa hugs her bestie. “Bakit kayo nahuli?”

Inalis nila ang sarili mula sa pagkakayakap. “Ito kasi si Jeff, nagmamadaling pumunta rito. Eh, hindi ako makatakbo kasi pinasuot ni mommy itong high heels sa akin. At hindi ako iniwan ni Jake. Inalayan niya ako.”

“Ikaw, Jeff, bakit mo naman iniwan sila.” Marahang tumawa si Vanessa, at tumawa na lang din si Jefferson ng napipilitan, para hindi magmukhang may nangyaring pag-uusap na hindi nila parehong ikinatuwa.

Pagkatapos ay nilapitan din siya ni Jake. “Good luck, babe. You’re doing well. I love you.” matamis na sabi nito.

“Thank you, babe. I love you.” tugon ni Vanessa, at saka nagdampian ang kanilang mga labi sa isa’t isa.

Bumalik ang officer na kumausap kanina kay Vanessa. “Pres,” sabi nito.

“Ready na ba ang lahat?” Huminga ng malalim si Vanessa habang hawak-hawak ni Jake ang mga kamay nito.

“Yes, pres.” sabi ni Reymark. Napansin niyang parang kinakabahan si Vannesa. “Relax, pres. Everything will be all right. Binigay mo na lahat ng oras at effort para sa araw na ‘to. It’s time for us to let this special day predict its outcomes,” dagdag pa niya.

Huminga ulit ng malalim si Vanessa.

“Pres, we need you on stage. Mag-uumpisa na tayo!” tawag ni Alistair. Ang host para sa pagdiriwang ngayong araw.

“Go, pres!” nakangiting sabi ni Reymark, habang hawak-hawak niya ang attendance sheet.

Dahan-dahang binitawan ni Jake ang mga kamay ni Vanessa. At habang paakyat na siya sa entablado, lumingon siya ulit upang makita ang mga mukha ng kaniyang mga kaibigan. Sila lang ang nagpapalakas ng loob niya ngayon. Pagkatapos, tumalikod siya at tuluyan na ngang nilisan ang harapan ng entablado.

Inhale and exhale. Nakaharap ngayon si Vanessa sa buong estudyante ng Riverhills High habang hawak-hawak niya ang mikropono.

“Good morning, Riverhills High!” malakas na paunang sabi ni Vanessa, at sabay-sabay nagsigawan ang buong estudyante sa Riverhills High, sa oval ground set. “I am very thankful for everyone who participate for today’s event. Before I officially start this event . . . without executing two men,” tumawa siya nang marahan, at pati rin ang karamihan ng tao sa paligid. “Let me leave you a quote. ‘Ang pag-ibig ay hindi basta-basta lumalapit, maaaring mahirap hanapin ngunit ang paghihintay ay sulit kung darating ang tamang tao.’ – from an aspiring writer, Harold Jay Enad. Happy Heart’s Day Riverhills High!” At winakasan niya ito sa pamamagitan ng isang malaking ngiti.

Muling bumaba ng entablado si Vanessa at sinalubong siya ng kaniyang mga number one supporter – ang mga kaibigan niya.

“We told you, kaya mo, ‘di ba!” masayang sabi ni Jefferson, na tila walang nangyari kanina sa pagitan nilang dalawa.

“Thank you so much, Troops.” nakangiting tugon ni Vanessa. “But I am really sorry. Hindi ako puwede sumali sa mga events, eh. We will celebrate after this day on Mama Fee’s Coffee Shop. Is it okay? Libre ko naman.”

“Sure, bhie,” tugon ni Kristine sabay hawak sa mga kamay ni Vanessa. “Walang problema. Nasa paligid lang kami, kung kailangan mo ng tulong.”

“Thank you so much, Troops.” mahinang sabi ni Vanessa na tila maiiyak siya.

Habang nakangiti silang tatlo, biglang may lumapit kay Vanessa.

“Pres, we need you on the front table.” Si Cayla. Isa sa mga kaklase nilang officer.

Lumingon silang lima. “Okay, Cay. Thanks, susunod na ako.” tugon ni Vanessa.

“Okay, pres.” maikling sagot ni Cayla, saka siya umalis pabalik sa front table ng booth nila.

At muling nagpaalam si Vanessa sa kaniyang mga kaibigan. Huminga muna siya ng malalim, “Iiwan ko na naman kayo. I’m so sorry talaga, huh? Lalo na sa ‘yo, babe.” malungkot niyang sabi at saka nag-pout ng kaniyang mga labi, sinamahan pa ng puppy eyes niya.

“Ang cute mo talaga,” nakangiting sabi ni Jake at saka niya kinurot ang pinkish na pisngi ni Vannesa. “Okay lang. Bumawi ka na lang tomorrow sa akin.” seductive nitong sabi.

“Hoy, paano naman kami, ‘no?” Angal ni Kristine.

Natawa na lang silang apat.

“Sige na, bhie. Baka bumalik na naman mga alagad mo at isang battalion na dila nila.” natatawang sabi ni Kristine.

“Shh, baka marinig ka nila, bhie.” Marahang natawa rin si Vanessa sa sinabi ng kaniyang bestie. “Sige. Bye, troops. See you around.”

THE morning event was successful.

Pagsapit ng gabi, agad na nagligpit ng mga gamit ang karamihan ng mga estudyanteng nais tumulong at mga naatasan sa mga gawain, lalo na ang mga SSG Officers. Habang ang halos lahat ng mga natitirang estudyante na walang ginagawa at gagawin na kaugnay sa ginagawang paghahanda para sa gynasium katulad nang pag-set ng stage decoration, design ng loob, arrange ng mga chairs at tables, lights, and sound system, etcetera, ay naghahanda sa kanilang sarili para sa ball mamaya.

At ang iba naman ay umuwi muna sa bahay nila para mag-ayos, habang ang iba naman ay nanatili sa school at dito na lang nag-ayos ng kanilang sarili.

“Okay, guys! Tapos na ba ang lahat?” sigaw ni Vanessa, na siyang umagaw sa atensyon ng mga kasamahan niyang abala sa kanilang ginagawa kanina.

“Katatapos lang namin sa pag-aayos ng mga chairs and tables, pres.” tugon ni Cayla.

“Same as well the sound systems and lights.” sagot ni Alistair.

Lumapit si Harry sa kanila mula sa gilid ng entablado. “Ayos na rin ang mga stands, pres.” nakangiti nitong sabi.

“Okay, good. Now, let’s fix ourselves na. Let’s enjoy the night!” masiglang sabi ni Vanessa, kahit sa kaloob-looban niya ay sobrang napapagod na siya simula pa kaninang umaga. “Thank you, ladies and guys.”

“Okay, pres. You’re welcome.” sagot ng karamihan.

“Balik kayo agad kapag tapos na kayo. Okay?”

“No problem, pres.”

ANG iba’t ibang kulay ng lightning na nagmumula sa sailing at pagdabog nang beat ng musika na sumasabay sa pagtibok ng mga puso, na siyang nagpapabuhay sa mga kaluluha ng bawat isa. Maririnig ang malakas na ingay ng musika at hiyawan ng mga estudyante mula sa loob hanggang sa labas ng main school building.

Umakyat ng entablado si Vanessa habang may dalang mikropono. Tumayo siya sa gitna at humarap sa mga estudyanteng halos pinuno ang buong gynasium dahil sa rami nila.

“Good evening, Riverhills High!” Kahit pagod ay hindi pa naman paos ang boses niya. Masigla pa rin siya kahit sa haba ng araw hanggang gabi. Pinipilit ang sarili.

Sabay-sabay na naghiyawan ang mga estudyante.

“Excited na ba kayo?”

Muling naghiyawan ang mga estudyante. At saka naman pumasok sa loob ng gymnasium ang mga kaibigan ni Vanessa.

Nakasuot ng itim na dress si Kristine May Camarino na kita ang kaniyang cleavage at nakadungaw ang kaniyang mga buhok. Naka-pulang kolorete at maganda niyang make-up na nagpadagdag sa kaniyang kagandahan.

Next, Pocholo Jake Procorato entered wearing a black tuxedo and a pair of shoes, with a classic gentleman aura in his hair, quite like the pompadour hairstyle.

Last but not the least, Jefferson Copper hit the red carpet wearing a maroon tuxedo and a pair of black shoes, with an Abuzz cut. A very short haircut, usually all around the head, and close to the scalp using electric clippers. This wake-up-and-go haircut has been around for over a century and for good reasons.

Nagsisigawan sa kilig ang mga babaeng nasa gilid ng red carpet habang tila nasa ulap ang nilalakaran ni Jefferson. Sure thing, someone’s cave will be wreck tonight.

“Let the party begin!” sigaw ni Vanessa ng malakas, hudyat ng pag-uumpisa ng party.

Bumaba siya ng hagdan at sinalubong siya ni Jake ng kamay.

“You look very handsome, babe.”

“Always,” marahan silang natawa. “Your beauty is out of this world.”

“Anong ibig mong sabihin? Para naman akong alien sa sinabi mo. You can simply say, you’re pretty, babe.” Marahan na natawa si Vanessa.

“Let’s enjoy the night.”

Tumapak sila sa dance floor kasama ang ibang mga estudyante, at in-enjoy ang party.

SI Vanessa at ang mga kasamahan niya sa pag-ayos nang event ay nagtulong-tulong sa pagligpit ng mga gamit. Nang matapos sila ay nauna nang umuwi ang mga kasamahan ni Vanessa at nagpaiwan muna siya para suriin ang mga silid-aralan, dahil baka may mga estudyante pang naiwan sa loob.

Ngunit, hindi pa nauumpisahan suriin ni Vanessa ang mga silid ay biglang dumating ang mga kaibigan niya.

“Let’s go, bhie?” wika ni Kristine, at kinalabit ang kanang braso ni Vanessa.

“P-Pero . . .” sasabihin sana ni Vanessa na susuriin niya muna ang mga silid bago sila umalis, subalit kitang-kita niya sa mga mukha nito ang sabik at hindi na makapaghintay pa.

“Are you okay, babe?” marahang tanong ni Jake.

“Hey, I’m okay! Tara na,” tugon ni Vanessa. Pinapakita niya na ayos lang, kahit pagod na pagod na siya.

Paglabas nila ng paaralan, sumakay si Kristine sa pulang kotse ni Jefferson. Samantala, sumakay si Vanessa sa Honda CB500X ni Jake na regalo ng kaniyang mga magulang noong nakaraang pasko.

In a jiff, two flesh-hungry people were left inside at room six. Kissing intensely and their hands reaching their bodies everywhere. Madilim ang buong paligid dahil pinatay na ang mga ilaw at tanging mula sa telepono na nakapatong sa mesa ang nagsisilbing liwanag nila upang maisakatuparan ang balak nila.

“I love you, Cayla!” hinihingal na wika ni Angel.

“Stop talking and get your d*ck inside me!”

Habang kinukuha ni Angel ang condom mula sa pitaka niya ay nagtingin-tingin muna si Cayla sa loob ng silid at halos maputol ang kaniyang vocal cords dahil sa sobrang lakas niyang sumigaw na siyang ikinagulat ni Angel.

“Anong nangyari, Cayla?” Mabilis na lumapit si Angel sa tabi ni Cayla at tumingin siya sa direksyon kung saan nakatingin ito. Ngunit, hindi ito makasagot.

Kinuha ni Angel ang teleponong hawak-hawak ni Cayla at itinutok ito sa bandang harapan nila. Gayundin ang pagkagulat ni Angel nang makita ang isang walang buhay na lalaking nakabitay mula sa kisame.

The next morning, the townspeople filled the school. Reporters, curious, and Sheriff Copper are present inside where a corpse was found inside at room six. Sinusubukang pigilan ng mga tauhan ng paaralan ang pagpasok ng mga tao sa loob kung saan ang crime scene.

This is a bloody romance!