Babam bize doğru gelince Karan ortadan kayboldu. Babamda bitik haldeydi. Tek erkek evladı ölmüştü. Aslında tek evladı. O bunu bilmese de... Kimsede konuşacak güç yoktu. Babam bana sarıldı. Onu hiç böyle görmemiştim. Babama sarıldım. Ağlamaya başladım.
Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum. Sonunda gözüm kararmaya başladı. Babamın kollarına yığıldım.
Gözümü açtığımda hastane odasındaydım. Başımda Doğa vardı. Annem ve babam eve gitmişti. Doğa aslında kalmak istediklerini ama ben ilgilenirim diyerek gönderdiğini söyledi. Doğru mu söylüyor bilmiyordum. Karan' ı sordum. Bir daha görünmemişti.
Hastaneden çıktığımızda Doğa beni yalnız bırakmayacağını söyledi. Ona Karan' ın evine gitmek istediğimi söyledim. Eve gittik. İçeri girdiğimde Karan' ın üzerine yürüdüm.
' Abimi sen öldürdün. '
' Saçma
