บทที่ 3
535 Words
ร้ายรัก(พ่อของลูก) บทที่ 3
ข้าวทิพย์ก้าวเดินออกมาจากมหาวิทยาลัย สิ่งแรกที่เธอทำคือ..ทิ้งทุกอย่าง
หญิงสาวหยิบเอาโทรศัพท์ออกมา แล้วใช้เข็มจิ้มดึงเอาซิมการ์ดโทรศัพท์ออกมาจากเครื่อง
"ลาก่อนนะทุกคน" ซิมการ์ดนั้นถูกทิ้งลงถังขยะหน้ามหาวิทยาลัยก่อนที่เธอจะเรียกแท็กซี่
ในเวลาต่อมาที่บ้านหลังหนึ่ง..
"ทำไมถึงจะไม่เรียนต่อ"
"ป้าก็รู้ว่าข้าวหัวไม่ดี ถึงเรียนต่อไปก็คงเรียนไม่จบ"
"ป้าถึงให้เราเรียนมหาวิทยาลัยของเอกชนไง..หรือเรากลัวว่าป้าจะไม่มีเงินส่งเรา"
"กว่าจะเรียนจบมันต้องหมดอีกกี่ล้านล่ะคะป้า"
"กิจการครอบครัวของเราก็มี จะกลัวอะไร"
"ของที่ขายไม่ค่อยได้เนี่ยเหรอคะ"
"อย่าเอาเหตุผลนี้มาเป็นข้ออ้าง"
"ข้าวท้องค่ะ" ถึงยังไงสักวันป้าก็คงจะรู้เรื่องนี้ ถ้ารับไม่ได้เธอพร้อมที่จะออกจากบ้านของท่าน
".........." คนเป็นป้าแทบเข่าทรุดเมื่อได้ยินหลานสาวบอกเหตุผล ถ้าแค่หลานกลัวว่าป้าจะไม่มีเงินส่ง ป้าต้องดิ้นรนจนสุดชีวิตแน่ แต่ถ้าเพราะด้วยเหตุผลนี้มันหมดคำจะพูดแล้ว
"ป้าตีข้าวสิคะ ป้าตบข้าวสิ ข้าวเป็นเด็กเกเรเด็กไม่ดี" ข้าวทิพย์เอื้อมมือไปดึงมือของผู้เป็นป้ามาตบตีตัวเอง เพื่อให้ท่านลงโทษ
"แล้วพ่อของเด็กรู้หรือยัง" สุนีย์เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะถามต่อ
"เขาบอกเลิกข้าวค่ะ"
"บอกเลิกทั้งๆ ที่รู้ว่าเราท้องน่ะเหรอ"
"เปล่าค่ะเขายังไม่รู้"
"ทำไมเราไม่บอกเขา"
"ป้าคิดเหรอคะว่าผู้ชายแบบนั้นจะดีใจถ้ารู้ว่าตัวเองมีลูก ขนาดเขาไม่รู้เขายังบอกเลิกข้าวเลย ถ้ารู้เขาจะไม่ให้ข้าวเอาลูกออกเหรอคะ"
"เราทำถูกแล้วล่ะ"
"ป้าไม่ว่าอะไรข้าวเหรอคะ"
"จะว่าอะไรล่ะ ดีสะอีกครอบครัวเราจะได้มีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอีกคน" ขณะที่พูดดวงตาของผู้เป็นป้าเศร้ามาก ความฝันของนางคืออยากจะให้หลานเรียนจบมหาวิทยาลัยดีๆ เรียนจบสูงๆ เพื่อให้เขาดูแลตัวเองได้ถ้าไม่มีป้าแล้ว
ข้าวทิพย์อาศัยอยู่กับป้า เพราะพ่อกับแม่เสียชีวิตทั้งสองคนแล้ว ป้าไม่เคยมีสามีและรักเธอเหมือนลูกแท้ๆ
"ป้าคะ ข้าวขอโทษ" คิดไว้แล้วถ้าป้ารับเรื่องนี้ไม่ได้เธอก็จะออกจากบ้านของท่าน เพราะไม่มีทางที่เธอจะเอาเด็กคนนี้ออก ถึงแม้จะมีโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เขาคือทุกสิ่งทุกอย่างของเธอในเวลานี้ เธอยอมทิ้งอนาคตเพื่อให้ได้อยู่กับเด็กคนนี้
ข้าวทิพย์มองตามหลังผู้เป็นป้าที่เดินออกไป ทีแรกท่านว่าจะปิดร้านแล้ว แต่พอได้คุยกับหลานสาวท่านก็เดินไปเปิดร้านใหม่อีกครั้ง
"ข้าวช่วยค่ะ"
"หนูกลับมาเหนื่อยๆ ไปพักเถอะ"
"ขนาดป้ายังไม่พักเลย"
- Writer
