Ang Libro Ni Paeng

Not a cup of tea

Chapter 24

Pagtingin ko mula sa pinipirmahan kong papeles, nakahiga na si Ana sa sofa at nakatulog. Pinagmasdan ko siya saglit  bago ako tumayo at lumapit sa kanya. Nung malapit na ako, hindi ko napigilan ang sarili kong tingnan siya uli. 

She seemed so peaceful in her sleep. Kapag tulog pala siya, hindi mo malalaman na bungangera siya. Kapag natutulog siya, parang ang bait bait niya. She looked angelic in her sleep. It makes me want to caress her cheek. It makes me want to bury my nose on her hair. It makes me want to kiss her slightly parted lips. 

Napalunok ako at agad kong sinaway ang sarili ko. I shouldn’t entertain such thoughts kasi alam ko naman na walang patutunguhan ang mga pinag iisip ko kundi blue balls. Napapagod na si Mariang Palad. 

 “Hoy! Kung gusto mong matulog doon ka sa kwarto.” She opened her eyes but she seemed disoriented. Nakunsensiya tuloy ako. Sana binuhat ko na lang siya papasok sa kwarto at hinayaang matulog. Pero natatakot din ako na kapag ginawa ko yun, sasabay na ako sa kanya sa kama and I know what will happen next. Sa estado ko ngayon, na kunting kibot lang ay mababasag na ang pagtitimpi ko, baka mahawakan ko lang ang katawan niya, baka makalimutan ko na ang lahat. 

Sa totoo, lang hindi pa ako nakaramdam ng ganitong desire sa isang babae. Kay Ana lang. There si something in her that attracts me so much. 

Wala sa sariling tumayo siya mula sa sofa at naglakad papunta sa kwartong tinuro ko but she stopped when the door of my office suddenly opened. Pati ako nagulat sa pagbukas ng pinto at pumasok si Katie kasunod si Elise. 

“Raphael darling!” I groaned silently. Kung gaano kabilis pumasok si Katie, ganun din siya kabilis nakalapit sa akin, pumulupot at nakahalik sa labi ko. Hindi ko alam pero bigla akong kinabahan. Bigla akong naguilty kaya napatingin ako kay Ana na nakakunot ang noo habang nakatingin sa amin ni Katie. Nadoble ang kaba ko nung pinandilatan niya ako. Para akong asawa na nahuli na nagloloko. 

Pero hindi nga ba? 

Siyempre hindi! Wala naman kaming relasyon ni Katie. Pero bakit nga ba ako nagiguilty. Wala ako dapat ikaguilty. 

“Ahmmm Katie…may ibang tao.” Pinilit kong alisin ang pagkakapulupot ni Katie sa akin.  Nakakakatakot kaya ang tingin ni Ana. Parang anytime, papatayin na niya ako. Sa klase ng tingin niya, parang gusto na niyang itapon ako palabas ng building. 

Then I saw Ana raise her eyebrows at lumapit kay Katie tapos tiningnan din niya si Katie mula ulo hanggang paa katulad ng ginawa ni Katie sa kanya. 

Looking at the two woman, the difference is astounding. Katie in her signatures clothes, and shoes, with her saloon gorgeous hair and sophisticated make up while Ana with her plain shirt and pants and her ponytailed hair. 

Physically, mas nakakaangat si Katie dahil sa porma pero kung walang make up si Katie katulad ni Ana, di hamak na mas maganda ang asawa ko. My heart swelled with pride. 

Pero maliban sa physical na katangian, Ana exudes a confidence na hindi makikita kay Katie. Mukhang si Katie pa tuloy ang naging gusgusin at hindi si Ana.  

“Who is she Raphael?” Katie ask, obviously threatened however, she tried her best to hide it. 

“I am the wife and who are you?” Ginaya ni Ana ang boses ni Katie. Hindi ko tuloy mapigilan ang ngiti ko. I found myself loving her possessive tone. Unconciously, I wanted her to be possessive of me. 

Lumapit siya sa table ko at kumuha ng tissue tapos pinahid niya sa ilong niya. Napatawa ako.

“You got married?” 

“Kasasabi ko lang di ba? Bingi ka ba or tanga lang talaga?” Umismid si Katie at hindi pinansin si Ana. Naaaliw ako. Alam kong pangit tingnan na may nag aaway na dalawang babae para sa akin. Pero wala eh! Ganyan talaga pag pogi at macho. Pinag aagawan. Isa pa, nakakatuwang makita si Ana na ganyan. Very possessive, nakakadagdag ng confidence. 

“But I thought marriage is not your cup of tea? Why did you marry this… this…girl?” Lalong nangunot ang noo ni Ana dahil sa sinabi ni Katie.  Natakot tuloy ako para sa kapakanan at buhay ni Katie. But she brought it upon herself. 

“Marriage is not a cup of tea, stupid!” nasamid ako sa sinabi ni Ana. Bakit ba proud na proud pa ako na nakikipag away siya? 

“It’s a figure of speech, you moron! And why are you answering questions that is not directed at you?” Hindi na ata nakatiis si Katie kaya hinarap na nito si Ana.Nagsukatan sila ng tingin. 

“And why are kissing a guy that is not yours?” Gusto kong pumalakpak. That’s my girl. Bravo. Tumawa ako pero tiningnan ako ni Ana ng masama.

“Stop laughing, imbecile!” 

“Okay.” God! This is so entertaining. 

“Raphael, is she really your wife?” Hindi makapaniwala na sabi ni Katie sa akin. Naawa tuloy ako sa kanya. Pero hindi din, mas nakakaawa ako kung siya ang pinakasalan ko. Mabuti na lang kay Ana ako napunta.

What!? 

Ano ba ang pinagsasabi ko? Para ko na ding sinabing mas gusto ko pang mabugbog kesa maging trophy husband. Pero sino ba ang gustong maging trophy husband? Isa pa, hidni appealing ang dibdib na retokado. Mabuti pa ang dibdib ni Ana, perky na perky. 

“Yes, Katie, Ana is my wife.” Shocked si Katie. Akala niya siguro ipapahiya ko si Ana. Bakit ko naman gagawin yun kung alam kong ipapahamak ko ang pagpapahiya kay Ana?

Nagdabog si Katie at nung  hindi na ata alam ang gagawin, lumabas na lang ng opisina ko. 

Napaisip ako, ilan pa kayang babae ang masasaktan dahil sa pagpapakasal ko? Babaha ba ng luha dahil madami ang manghihinayang? Magwewelga kaya ang mag kababaihan? 

On the other hand, natuwa ako. Katie is becoming a nuisance. Masyadong paepal. Akala ata niya kesyo nagiging mabait kami sa kanya, boyfriend na niya kami agad. Kung hindi ko pa alam na nilalandi niya kaming magpipinsan. Women!

“Ang tindi mo Ana, napaalis mo si Katie.” Tumaas ang kilay niya dahil sa sinabi ko.

“Sino ba yun?” 

“Unwanted girlfriend namin.”

“Namin?”

“Naming apat. Kiniclaim niya kasi na kaming apat ang boyfriend niya. Mabuti na lang napaalis mo yun. Whooooo! Mahal na ata kita!” natigilan ako dahil sa sinabi ko. Bigla ata akong nahilo.

What!?

What the hell!

Where in hell did that come from?