เพราะอายุครรภ์ที่มากขึ้น ว่าที่คุณแม่จึงทำได้เพียงนั่งๆ นอนๆ รอวันคลอดอยู่ที่ห้องเท่านั้น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ทำให้ดนัยภัทรรู้สึกดีทีเดียวที่เธอไม่ดื้อเหมือนกับตอนตั้งท้องช่วงแรกๆ อาจเพราะร่างกายที่ขยายใหญ่มากขึ้น เลยพลอยทำให้เธอเหนื่อยง่ายซึ่งก็ดูน่าสงสารไม่น้อยเลย
“จบงานนี้คิดไว้รึยังว่าจะไปทำอะไรต่อ” เขาตัดสินใจถามขึ้นเพราะอยากจะรู้ถึงความคิดของคนในอ้อมแขน
“ป่านจะหางานทำค่ะ จากนั้นก็คงแต่งงานกับใครสักคนแล้วมีครอบครัวเล็กๆ ด้วยกัน” แก้วน้ำในมือถูกวางกระแทกลงทันทีที่ได้รับคำตอบ ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะลุกขึ้นแล้วเดินออกไปโดยไม่พูดไม่จาสักคำ
ต่างจากปาจรีย์ที่ทั้งตกใจและสับสนต่อท่าทีที่เปลี่ยนไปของพ่อของลูกจนทำอะไรไม่ถูก
เธอพูดอะไรผิด ทำไมเขาต้องทำเหมือนโกรธกันด้วย
ผู้หญิงคนไหนก็ย่อมต้องอยากแต่งงานมีครอบครัวที่อบอุ่นด้วยกันทั้งนั้น แ
