บทที่ 13

1209 Words

ไม่นานหลังจากนั้นดนัยภัทรก็รีบตามมาสมทบทันทีที่ได้รับโทรศัพท์จากคนสนิทที่โทรไปบอก สายตาดุดันจ้องมองแม่ของลูกอย่างว่างเปล่า     ก่อนจะเอ่ยถามคำถามที่คงมีแค่หล่อนเท่านั้นที่รู้คำตอบขึ้น            “มันเป็นใคร!”            “พี่ชายของป่านเองค่ะ เราทะเลาะกันนิดหน่อย” ปาจรีย์ตอบ แต่เลือกที่จะบอกไม่หมด เพราะกลัวพี่ชายจะเดือดร้อนหากพ่อของลูกรู้ว่าอีกฝ่ายทำร้ายเธอ            “นิดหน่อยเหรอ คุณเกือบจะแท้งลูกเพราะมัน ยังเรียกว่านิดหน่อยเหรอ!” ทว่าคำตอบนั้นกลับยิ่งทำให้ดนัยภัทรโกรธจนเนื้อตัวสั่น เขาตวาดใส่หน้ากันก่อนจะจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ ซึ่งมันก็สมควรที่เขาจะรู้สึกแบบนี้ เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเธอผิดเองที่ไม่ระวังจนเขาเกือบจะเสียลูกไป            “ป่านขอโทษค่ะ ป่านไม่ได้ตั้งใจทำให้ลูกของคุณมีอันตราย” ลูกเขาคนเดียวรึไง เด็กในท้องนั่นก็เป็นลูกของเธอด้วยเหมือนกัน ความเป็นแม่ควรต้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD