ตอนที่ 2

1139 Words
หลังโต๊ะทำงานไม้ตัวใหญ่หรูหรา คือเรือนร่างสูงใหญ่ของหนุ่มเชื้อสายอิตาเลียนอย่าง ลีโอนาโด เด รอสซี หนุ่มเพลย์บอยสุดเถื่อน ผู้ชื่นชอบการมีเซ็กซ์กับสตรีเป็นชีวิตจิตใจ กิจกรรมสุดโปรดของเขาในทุกค่ำคืนก็คือการได้เคลื่อนไหวในร่างกายของผู้หญิงสักคนหนึ่ง ก่อนที่ในตอนเช้าจะสลัดทิ้งและเดินจากมาอย่างไม่ไยดี          ด้วยรูปลักษณ์ที่หล่อร้าย โปรไฟล์สุดเพอร์เฟกต์ ทำให้ผู้หญิงมากมายเรียงหน้ากันเข้ามาหา ซึ่งแน่นอนว่าเขาคว้าเอาไว้ทั้งหมด จัดหนักจนหนำใจและฟาดหัวด้วยเงินเพื่อจบความสัมพันธ์ มันสนุกมากกับชีวิตโสดแสนอิสระเช่นนี้          ปากกาด้ามทองในมือใหญ่หมุนไปมาเพราะเจ้าของมันกำลังใช้ความคิดอยู่ ก่อนที่ไม่นานจะจรดปลายปากกาเซ็นชื่อลงไป รอยยิ้มบางๆ เกลื่อนใบหน้าหล่อจัด เขาดันแฟ้มเอกสารไปด้านหน้า จากนั้นก็กดเรียกให้เลขาฯ หน้าห้องเข้ามาหา          ประตูห้องเปิดออกกว้าง เลขาฯ สาวหน้าตาสะสวยเดินนวยนาดเข้ามา          “ท่านประธานมีอะไรให้ริซ่ารับใช้เหรอคะ”          ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ ให้เลขาฯ คนสวย ริซ่าทำงานกับเขามาห้าปีเต็ม และตลอดเวลาห้าปีที่ผ่านมาหล่อนก็มักจะอ่อยให้เขาลากขึ้นเตียงเสมอ แต่เขาก็ไม่เคยทำเพราะถือคติว่า สมภารไม่กินไก่วัดฉันใด ลีโอนาโด เด รอสซี ก็ไม่กินพนักงานของตัวเองฉันนั้น          “เอาแฟ้มนี้ไปให้บัญชี แล้วออกไปได้แล้ว”          ริซ่ามีสีหน้าผิดหวัง แต่ก็ขัดคำสั่งของเจ้านายไม่ได้ “ค่ะท่านประธาน” หล่อนยื่นมือไปหยิบแฟ้มบนโต๊ะทำงานของลีโอนาโด และจงใจก้มลึกเพื่อให้ลีโอนาโดได้เห็นนมอวบๆ ของตนเอง ใช่ เขาเห็นมันเต็มสองตาเลยทีเดียว หล่อนยิ้มกว้างอย่างดีใจ แต่สักพักก็ต้องหน้าเจื่อน เมื่อชายหนุ่มตรงหน้าพูดขึ้นอย่างรู้ทัน          “ถ้าคุณลาออกจาก เด รอสซี โฮเทล เมื่อไหร่ ผมจะลากคุณขึ้นเตียง ริซ่า”          “คือ...”          “จะออกเลยไหมครับ”          หล่อนหน้าตาซีดเผือด และรีบส่ายหน้าดิก “ไม่...ไม่ออกหรอกค่ะ ริซ่าขอโทษนะคะ”          “งั้นก็อย่าทำอีก ผมจะไม่เตือนเป็นครั้งที่สิบเอ็ดหรอกนะ”          โอ้โฮ นี่ลีโอนาโดถึงขนาดนับครั้งเลยเหรอ ริซ่าอุทานในอกอย่างตกใจ “ริซ่าจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวในชุดกระโปรงสั้นจู๋และเสื้อรัดรูปคอกว้างรีบเผ่นออกไปจากห้องทำงานของลีโอนาโดทันที ชายหนุ่มเจ้าของห้องแค่นยิ้มหยัน ก่อนจะรับกดสายเมื่อโทรศัพท์มือถือมีสายเรียกเข้า “นึกว่าแกตายห่าไปแล้ว เจ้าเคียร์ส” ชายหนุ่มทักทายเพื่อนสนิทร่วมก๊วนที่หายหน้าไปนานอย่างโมโห “แล้วนี่จะกลับเมืองไทยเมื่อไหร่ หรือว่าจะรอจนกว่าฉันจะตาย” แล้วก็อดประชดประชันออกไปอีกไม่ได้ “เออ รีบกลับมาก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันจะแก่เกินไป แล้วจะพานายไปเที่ยวซ่องไม่ไหว” ลีโอนาโดยังพล่ามไม่หยุด “โอเค ขอบใจที่โทรมาหา อ้อ แล้วอย่าลืมโทรไปหาเจ้าแม็กมันบ้างล่ะ หมอนั่นก็คิดถึงแกเหมือนกัน โอเค...แล้วเจอกันตอนกลับมา บาย” เคียร์ส เบนด์เนอร์ คือเพื่อนรักอีกคนของเขา แต่หมอนี่เขาไม่ค่อยได้เห็นหน้ามันนักหรอก เพราะมันอยู่ต่างประเทศ ลีโอนาโดวางโทรศัพท์มือถือไว้บนโต๊ะทำงานไม้ที่เดิม ก่อนจะเอนตัวพิงกับเก้าอี้หนังตัวใหญ่สีดำอย่างต้องการพักผ่อน ดวงตาคมกริบสีเข้มหลับลง แต่สมองยังคงหมุนติ้วไม่หยุด ตอนนี้แม็กซิมัสก็ตกลงปลงใจแต่งงานกับเดือนกันยาไปเรียบร้อยแล้ว เขาก็เลยเหงาอยู่เพียงลำพัง ไม่มีเพื่อนไปเที่ยวผู้หญิงด้วยเลย ถึงแม้ว่าตอนที่แม็กซิมัสเป็นโสดจะไม่ค่อยได้ไปด้วยนักก็ตาม “วันนี้จะไปอ่อยสาวแถวไหนดีนะ” นั่งคิดสักพักก็ดีดนิ้วแรงๆ และยิ้มกว้าง “คิดออกแล้ว” มือใหญ่คว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาต่อสายอีกครั้ง และเมื่อปลายทางรับสายก็กรอกเสียงสั่งทันที “เดมอน วันนี้ฉันจะไปแถวสุขุมวิท หาสาวให้หน่อย เน้นมีประสบการณ์แน่นๆ นะ ขี้เกียจสอน อ้อ แล้วนมต้องใหญ่ สะโพกใหญ่ๆ ด้วยยิ่งดี” “ได้ครับ แล้วหน้าตาล่ะครับ เน้นไหมครับคุณลีโอ” “หน้าไม่ต้อง เพราะฉันเอาแค่ช่วงล่าง” ลีโอนาโดตอบตรงประเด็นมาก “ครับๆ ผมจะจัดการให้ครับ” “ขอบใจ” ลีโอนาโดตัดสายทิ้งๆ ก่อนจะเอนตัวพิงกับพนักเก้าอี้ตัวใหญ่อีกครั้ง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “คืนนี้ต้องสนุกมากแน่ๆ” เขาพึมพำ พลางเปิดลิ้นชักโต๊ะทำงาน มองไปด้านใน กล่องถุงยางอนามัยไซส์พิเศษที่สั่งมาจากบ้านเกิดอยู่ในนั้น มือใหญ่เอื้อมเปิดกล่อง ก่อนจะพบว่าเหลือถุงยางอนามัยแค่เพียงสามชิ้น “โอ้ ตายชัก แล้วแบบนี้จะพอใช้ได้ยังไงกัน” อย่างต่ำๆ คืนหนึ่งลีโอนาโดจัดให้สาวร่วมเตียงไม่ต่ำกว่าห้ารอบ สีหน้าของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความเป็นกังวล รีบต่อสายหาเลขาฯ หน้าห้องทันที “ริซ่า ถุงยางผมหมด สั่งมาให้ผมด่วน” “ได้ค่ะ ท่านประธาน” “ของจะถึงเมื่อไหร่” “น่าจะอีกสองวันค่ะ” “แล้วผมจะมีใช้หรือไงล่ะ ต้องมาช้าที่สุดคือพรุ่งนี้ตอนหกโมงเย็น เข้าใจหรือเปล่า” “เอ่อ...” “ไม่ต้องมาเอ่อ นี่มันเรื่องใหญ่สำหรับผมเชียวนะ คุณเป็นคนคุมสต๊อกถุงยางให้ผมไม่ใช่หรือ แล้วปล่อยมันเหลือแค่สามชิ้นได้ยังไง นี่คุณกำลังทำให้ผมโกรธมากนะริซ่า” เลขาฯ หน้าห้องแทบร้องไห้ “ก็...ก็เดือนที่แล้วท่านประธานใช้น้อยกว่าเดือนนี้ตั้งครึ่งนะคะ ริซ่าก็เลยไม่ทันได้เช็กสต๊อก” “นี่คุณกล่าวหาว่าผมเซ็กซ์จัดมากขึ้นหรือ คุณริซ่า” “ปละ เปล่าค่ะท่านประธาน ริซ่าจะรีบสั่งมาสต๊อกให้มากขึ้นนะคะ แบบใช้ได้เป็นปีเลยค่ะ” “แล้วผมมีทางเลือกไหมล่ะ” ชายหนุ่มตอบกระฟัดกระเฟียด ก่อนจะวางสายไปอย่างโมโห ริซ่าวางสายและยกมือขึ้นทาบอกอย่างตกใจ หน้าตายังคงซีดเผือด “ก็ใครจะรู้ล่ะว่าจะนอนกับผู้หญิงคืนล่ะเป็นสิบรอบแบบนี้ โธ่ แล้วนี่ถุงยางจะมาทันไหมเนี่
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD