"อ้าว!หลับแล้วเหรอ อาการครีมเป็นยังไงบ้าง"ทั้งลีวายทั้งเจไดแย่งกันถามเพราะด้วยความเป็นห่วง ผลไม้อาหารที่ซื้อมาวางลงบนโต๊ะขนาดยาว ห้องกว้างเครื่องอำนวยความสะดวกยังกับคอนโดหนึ่งห้อง
"ก็หนักอยู่ เพราะตรงช่วงอกพองบวม แดงจนครีมใจเสีย ที่หลับก็เพราะให้ยาเพราะครีมบ่นปวดแผล"ไฟเดินออกไปที่ระเบียง หยิบบุหรี่ขึ้นมาพร้อมกับไฟแช็ค รู้สึกเครียดจนต้องพึ่งมัน ควันสีเทาขาวพวยพุ่งแม้เกือบจะหมดมวนแต่ทว่าอารมณ์คุกรุ่นภายในใจแกร่งกลับไม่สงบลง มีแต่จะเพิ่มขึ้นเป็นทวีเมื่อหวนนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาหมาดๆ
"กูจัดการเรียบร้อย เจ็บกว่าครีมเป็นร้อยเท่า"เจไดตบไหล่เพื่อนเพื่อต้องการให้ไฟเย็นลง เพราะเวลาไฟอยู่ในโหมดกลายร่างน่ากลัวสมกับชื่อ แผดเผาทุกอย่างให้วอดวายได้จริงๆ
"ทำไมต้องรังแกครีมด้วยวะ กูไม่เข้าใจ"ทอดตามองไปยังเบื้องหน้า ที่มีตึกสูงบ้านเรือนสุดลูกหูลูกตา รถรางสวนทางวิ่งกันขวักไขว่จนรู้สึกหงุดหงิด
"มันบอกแค
